17 Дүтүүр ажаһуудаг арадууд, тэрэниие хайрлыт, тэрэниие һайн мэдэхэ улад, «Тэрэнэй хүсэ шадал һалаа, алдар солонь буураа!» – гэжэ хэлыт.
Эзэнэй үйлэ хэрэгүүд агууехэ, ד Даалэт тэдээндэ баясагша бүхы зон тэдэниие ойлгохоо эрмэлзэнэ. ה Һээ
Эзэн иигэжэ айладхаба: «Оо, Ассири! Сухалым хүргөөһэн зониие Ассириин гараар, ташуур мэтээр тэрэниие хэрэглэн, хэһээхэм.
Тэдэ угаа хайра гамгүйгөөр арадуудые дарладаг байгаа. Диилэһэн үндэһэтэдөө эсэхэ сусахые мэдэнгүй мүрдэн гүрдэн байгаа лэ.
Хэшбооной болон Сибмаагай үзэмэй модоной сэсэрлигүүд хатаа. Хариин удамаршад энэ сэсэрлигэй үгэһэн үзэмэй дараһан архи һайса ууһан байха. Язээр хото хүрэтэр, саашаа зүүн тээшээ элһэн сүл губяар, баруулжаа Дабһата далайн нүгөө эрье хүрэтэр энэ сэсэрлигэй мүшэрнүүд таран надхадаг бэлэйл.
Тэдэниие даража байһан хөөмэгшэ, сохижо байһан ташуурые Та эбдээт. Хэзээ нэгэтэ Мидианай сэрэг һамна бута сохиһондол, Өөрынтнай зониие дарлажа-мүлжэжэ байһан арадые Та бута сохёот.
Моһааб һандаргагдаа! Хашхаралдыт! Моһааб доромжолуулагдаа. Тэрэ үндэһэ яһатанай наада энеэдэн болоо. Энэ болбол Би, Эзэн, айладхана мүн!