6 Таанад иигэжэ ёолонот: «Эзэнэй һэлмэ! Хэды болотор сабшахабши? Хуйндаа буса, амаран, номхон байгыш!»
Абнээр Ёһаабые дуудаба: – Бидэ бэе бэеэ хэтэ мүнхэдөө алажа байха гүбди? Хойшолонгуудынь угаа гашуун байха гэжэ мэдэнэгүй гүш? Аха дүүнэрээ намнахаяа болихо тухай ши зондоо хэлэхэгүй юм гүш?
Эзэн Эльгээмэлдэ иигэжэ захирба: «Һэлмэеэ доошонь таби».
Тэрэнэй урда тээхи гэгээн һаруулһаа хара үүлэн, мүндэр болон галта нүүрһэн нүүжэ байгаа.
Сабшагша хүндөө һүхэ өөрыгөө һайрхаха гү? Үгышье һаа, хюрөө өөрыень ашаглажа байгаа хүнэй урда өөрыгөө дээгүүр үргэмжэлхэ гү? Таяг хүниие үргэхэ бэшэ, хүн таягые үргэнэ. Мүн сохидог модон һабаа өөрөө хүниие сохихо бэшэ!
Эзэн иигэжэ айладхаба: «Оо, Ассири! Сухалым хүргөөһэн зониие Ассириин гараар, ташуур мэтээр тэрэниие хэрэглэн, хэһээхэм.
Сүл губиин нюсэгэн добо толгойгоор һүйд хэгшэд ябажа байна. Бүхы орон нютаг хюдахаяа дайн дажар үүсхэхэб. Ямаршье амитанда амгалан байдал таһалдаха.
Газар нютагнай хэды болотор уйдхар гашуудалда абтажа, хүдөө талын ургаса ногоон хатажа-гандажа байха юм? «Бидэнтэй юун болохые Бурхан мэдэнэгүй» гэжэ зон хэлсэнэ. Муу муухай эдэ зонһоо боложо, амитад болон шубууд хосорно.
Би, Эзэн, тэдээндэ дүрбэн янзын гай тодхор ушаруулхаб: тэдэ дайнда алуулагдаха, һэеыень нохойнууд шэрэхэ, огторгойн шубууд болон газарай арьяатан тэдэниие хүнэһэлжэ һалгааха.
Тиигээд Эзэн намда иигэжэ айладхаба: – Улад зондо Минии, Түмэн Сэрэгтэ Эзэнэй, Израилиин Бурханай, захиралта дуулга. Уугты, һогтогты, бөөлжэн унагты гэжэ захирнаб. Танай урдаһаа дайн дажар эльгээхэдэм, бодожо шадахагүйт.
Эзэн Бурхамни, хэды болотор дайнай тугуудые хараха, бүреэгэй дууе шагнаха ёһотой гээшэбиб?
(Эзэнэй хэрэг бүхы сэдьхэлһээ оролдон хэдэггүй зон хараал шэнгээг! Алахаяа тэбшэдэг хэн нэгэн хараал шэнгээг!)
Эзэн иигэжэ айладхана: Вавилооной улад зон хосорог лэ! Ажаһуугшадынь хосорог! Түшэмэлнүүдынь хосорог, сэсэн мэргэшүүлынь һалаг лэ!
Хэрбээ Минии тэрэ орон нютаг руу дайн дажар эльгэжэ, аймшагта дайнай зэбсэгээр улад зониие, мал хюдажа эхилхэдэм,
Һэлмэнүүдээ хуйдань хэгты! Бусадые сабшан алаха сагтнай дүүрээ. Таанадай мүндэлһэн газарта, таанадай түрэһэн нютагта Би таанадые шүүхэб!
Түмэн Сэрэгтэ Эзэн иигэжэ айладхана: Эритэ илдэ, Минии хони адуулагшада, Намда дүтын болохо хүндэ эсэргүү бодон таһа сабшыш! Хонишонииень дайража һалгаахадаш, һүрэг хонидынь тарашаха. Би мутараа хорхойдо хорогүй хурьгадта эсэргүү эрьюулхэм.
– Һэлмэеэ хуйдань хэ! Иимэ хуби заяа Эсэгэмни Намда үгөө. Энээнһээ Би арсаха аалби? – гэжэ Пётрто Иисүүс хэлэбэ.
Тэдэ гурбан бүлэгэй сэрэгшэд эбэр бүреэгээ үлеэжэ байжа, иигэжэ хашхаралдабад: – Эзэнэй түлөө һэлмээрээ сабша! Гидооной түлөө һэлмээрээ сабша!