30 Һандаргагдаһан Иуда, ши яахабши? Юундэ шад улаанаар хубсалнабши? Юундэ алта шэмэглэлээр бэеэ гоёожо, нюдөө будажа байнабши? Ши дэмыл өөрыгөө гоёонош: амарагуудшни шамайе хаяжа, алахаяа бэлдэжэ байна.
Еһүү Езрээл ерэбэ. Изээбэл энэ ушар тухай мэдээсэл абажа, нюдөө шэрдээд, үһэеэ һамнажа гоёод, сонхынгоо саана зогсобо.
Тэрэ эмын тансаг һайханиинь шинии дура буляаха ёһогүй, харасань бэе тээшэ бү татаг.
Тэрэ эхэнэр угтажа гараба. Янхан мэтэ хубсалһан, һабяаһаа таһарһан эмэ бэлэй.
Бурханай хэһээлтын үдэр таанад яахабта? Таанад дээрэ алас холоһоо гай тодхор Тэрэнэй асархада, яаха болонот? Хэнһээ туһаламжа эрин гүйхэбта? Баялигаа хаана нюухабта?
Тэрэ үе сагай морилходо, далайн эрьеэр ажаһуугшад иигэжэ хэлсэхэ: «Маанадта туһалха, Ассириин хаанһаа абарха гэжэ бидэ тэдэ орон түрэнүүдтэ найдажа, гуйхаяа гүйдэлөөрөө ошодог бэлэйбди. Теэд харыт, манай найдаха юумэн үгы болоол! Яажа абарагдаха гээшэбибди?»
Сионой нүгэлтэй зон айба, бурхангүйшүүл шэшэрбэ: «Залгидаг гал дотор хэмнай амидаржа шадахаб, хэтэ мүнхэдөө соробхилдог дүлэн дотор хэмнай амидаржа шадахаб?!»
Өөрэйншни һургаһан зониие шамда захирхыень дээрэшни Тэрэнэй табибал, ши юун гэхэбши? Түрэжэ байһан эхэнэр шэнги үбшэндэ баригдахалши.
Ливаанай үнэтэ хуша модоор бэеэ хүреэлэн амархан ажаһуугша таанад түрэжэ байһан эхэнэртэл адли хүндэ үбшэндэ нэрбүүлхэдээ, хэды шангаар ёолохо гээшэбта!
Бүхы амарагуудтнай таниие мартаа, бэшэ таанадые хэрэгсээхэеэ болёо. Дайсанай сохилтоор, шэрүүн хэһээлтээр таанадые дайрааб, юуб гэбэл, гэм зэмэтнай угаа ехэ. Нүгэлтнай тоолошогүй олон.
лүндэншэд хуурмаг абарал буулгана, тэдэнэй туһаар санаартад улад зониие ударидана. Минии арад түмэн энээндэ угаа дуратай байха юм! Харин энээнэй дүүрэжэ, хэһээлтын сагай ерэхэдэ, тэдэ яаха болоноб?
Би амарагуудаа дуудааб, теэд тэдэ намда урбаа. Санаартадни, үндэр наһатайшуулни хото соо хосоржо байна, үхэлһөө зайлахын тула эдеэ хоол гуйраншалжа ябана.
Бүхэли һүниндөө тэрэ сурхирса уйлана, нёлбоһод хасар дээгүүрнь урдана. Дуратай байһан зонойнь дунда тэрэниие һаатуулха хүн үгы, нүхэдынь тэрээндэ урбажа, дайсадынь болонхой.
Харин бидэ туһаламжа хүлеэн, дэмы нюдэеэ эсээгээбди. Маанадые абаржа шадахагүй арадые хараашалан, харуулай самхагһаа шэртэн хүлеэгөөбди.
Ши диваажанай орондо, Эдээмэй сэсэрлигтэ амидаржа, үнэтэ шулуунуудаар бэеэ шэмэглэдэг һэнши. Рубин, топаз, ошор, берил, оникс, яспис, миндарга, номин, оюун болон алтаар хэгдэһэн зүүдхэлнүүдые үмдэдэг бэлэйш. Түрэһэн үдэршни тэдэ шамда зорюулагдан бүтээгдээ.
Алууршадайнгаа урда «Би Бурхан гээшэб» гэжэ хэлэжэ байха гүш? Тэдэнэй сохин добтолон ороходо, ши бусад зондол адли ёоложо зобожо байхалши.
Шамтай холбоотой хамаг зон хилэ руу шамайе шахажа, эбтэй нүхэдшни мэхэлжэ, хүсөөрөө шамайе диилэхэ. Шамда хүндэлүүлдэг зон урьха шамда табиха, Тэрээниие ши ойлгохошгүйш!
Тиимэ агууехэ абаралгые тоонгүй, бидэ хэһээлтэһээ яажа зугадаха гээшэбибди? Эзэн энэ абаралга тухай анхан Өөрөө айладхаа. Тэрэниие дуулаһан хүнүүд абаралга болбол үнэн гэжэ бидэндэ баталан хэлээ.
Тэдэнэр хаба шадалаа, засаг түрэеэ арьяатанда үгэхэ гэһэн гансал зорилготой.
Газар дэлхэйн хаашуул тэрэ янхантай холбоорилдон забхайрдаг, газар дэлхэйнхид тэрэ эмын зальхайралай архиие һогтосороо уудаг байгаа».
Тэрэ эхэнэр улаабтар хүхэ ба шад улаан бүдөөр оёһон хубсаһатай, шэжэр алта, эрдэниин шулуу, һубад һубһа ялалзуулан зүүгээд байба. Гартаа алтан хундага баринхай. Тэрэ хундага соонь янхан эмын һамуу зальхай ябадалай жэрхэштэй муухай, бузар булай юумэнүүд хэгдээд байгаа.