9 Тэрэ эшэхэеэ мэдэхэгүй, газар нютагые бузарлажа, модо шулуунда мүргэн забхайрба.
Харин таанад, нүгэл хэгшэ зон, наашаа дүтэлэгтылши! Таанад эльбэ жэльбэшэнһээ, һальхай ябадалтайшуулһаа, янхан эхэнэрнүүдһээ дээрэ бэшэт!
Мэлигэр шулуунуудые тэндэһээ абажа, бурхадта мэтээр тэдээндээ мүргэдэгта. Үзэмэй дараһан архи үргэжэ, талханай үргэл тэдээндэ дурадханат. Энээниие үзэжэ байхадаа Би һанаа амар байха аалби?
Модон шүтөөнүүд юундэ һургаха юм? Тэдэ бултадаа тэнэг, мунхаг.
Минии газар нютагые бузарлаһанайнь түлөө Би эгээл түрүүн тэдэнэй гэм зэмэ, нүгэлые дабхар түлүүлхэб! Һэе хүүр мэтэ амигүй, жэгшүүрилтэ шүтөөнүүдээрээ, худал хуурмаг бурхадаараа тэдэ газарыем дүүргээ.
«Модон – манай эсэгэ, хабсагай – манай эхэ» гэжэ хэлэдэг таанад Намһаа буруу хараа бэлэйт. Харин гай тодхорой болоходонь, Минии ерэхые, таанадые абархыемни гуйдагта.
Би таанадые үрэжэлтэй һайхан газарта асаржа, тэрэнэй үрэ жэмэсээр хоолложо байхыетнай хүсөө һэм. Гэбэшье таанад Минии газар нютагые бузарлабат. Минии хубитые таанад жэгшүүритэй зүйл болгобот.
Хадын нюсэгэн оройнууд руу харыш. Шинии һальхай ябадал гаргаагүй газар бии юм аал? Элһэн сүл губида амадажа байһан Арааб шэнги ши харгы замай хажуугаар янхан амарагуудаа хүлеэн һуужа, энэ газарые янхан ябадалаараа бузарлааш.
Минии шамда үгэгшэ алта, мүнгэн шэмэглэлнүүдые абажа, эрын дүрсэтэй онгонуудые өөртөө дархалжа, ши тэдээндэ мүргэн,
Тэдэ Оһолаае нюсэгэлжэ, үхи хүүгэдыень баряанда абажа, өөрыень алаба. Оһолаатай болоһон ушар тушаа эхэнэрнүүд үни удаан шэбэнэлдэн, хоб-жэб хөөрэлдэн байгаа бэлэй.
Египедэй амарагуудайнгаа тэрээнтэй унтадагые Оһолибаа һанажа, дахин тэрэ сагаа эрьен ерүүлхые хүсэдэг бэлэй.
Тэдэ хоёр Египедтэ ажаһуухадаа, залуу наһандаа һальхай һамуу ябадалтай байгаа.
Эхэеэ зэмэлэн урдаһаань тулагты, зэмэлэгты! Тэрэ минии һамган бэшэ, Би тэрэнэй нүхэр бэшэ болооб. Тэрэ забхай ябадалаа болюулжа, урбахаяа бэшэ болиг лэ!
Минии арад түмэн модон онгонһоо зүбшэл заабари асуужа байна! Тэдэ Намһаа буруу хаража, ондоо бурхадта мүргэжэ, янхан эхэнэртэл адли, забхай зальхай хэрэгүүдые эрхилнэ.
Эзэн манай, Танда хандан туһа эринэм. Хээрын бэлшээри галда абтажа, талын модые дүлэн үрэбхибэ.
Модоной тайрадаһанда хандан «һэри!» гэжэ, дүлии шулуунда «бодо!» гэжэ хэлэдэг хүн абарагдахагүй. Тэдэ яагаад багша боложо шадахаб? Харыт, тэрэ алта мүнгөөр шэмэглэгдэнхэй, теэд ямаршье амисхал тэрээндэ байхагүй.
Харин Би мүнөө таанадта иигэжэ хэлэхэб: өөртэнь урбаагүй эхэнэрһээ бусад шалтагаануудаар һалаһан алишье эрэ һамгаяа урбалтада түлхинэ; мүн тиимэ эхэнэрээр һамга хэһэн хүн баһал урбагша болоно.