22 Эзэнһээ буруу хараһан таанад, бусажа ерэгты. Тэрэ таанадые эмшэлжэ, үнэн сэхэ болгохо. Таанад хэлээ бэлэйт: – Харагты, Эзэндэ бидэ эрьехэмнай. Тэрэ манай Бурхан.
Иерусалим хотын басагад! Хүрин үнгэтэй болобошье, би харахада булай хөөрхэмби. Кэдаар аймагай майхан мэтэ арһанайм үнгэ хүриншье һаа, Соломооной таһалгын хүшэгэдэл үзэмжэ түгэс, үзэсхэлэн гоёб.
Огторгой, соносо, газар дэлхэй, шагна! Эзэн иигэжэ айладана: «Тэжээн үндылгэһэн хүүгэдни урдаһаамни эсэргүүсэн бодобол.
Эзэн Өөрын арад түмэниие сүлэлгэдэ эльгээжэ хэһээгээ. Дорно зүгэй халуун һалхяар Тэрэ тэдээн руу үлеэн хаяа.
Израилиин улад зон, таанад Эзэн Бурханаа орхижо, ехэ нүгэл хээт, гэбэшье һөөргөө Тэрээндээ бусыт!
Тэдэнэй хомхой хобдог байһанда, нүгэл хэхэдэнь Би уурлажа, тэдээнһээ арсаа бэлэйб. Теэд тэдэ юушье ойлгоогүй, үсэд нэтэрүүгээр тэрэ нүгэлтэй замаа үргэлжэлүүлээ.
Тэрэ минии хойто зүг руу ошожо, Израильда иигэжэ хэлэхыемни захирба: – Израилиин найдабаригүй арад зон, бусан ерэгты. Таанадта уурлажа байхагүйб, нигүүлэсхы мэдэрэл досоомни түрэнэ. Хододоо таанадта уурлан хилгэнтэжэ байхагүйлби.
Дайсадтнай таниие «Сион – хэндэшье хэрэггүй, хэншье тэрэниие анхархагүй» гээд хэлээ. Теэд Би танда тэнхээ үгэхэб, шархыетнай эдэгээхэб. Энэ болбол Би, Эзэн, айладхана мүн!
Эпрааимай гашуудан иигэжэ хэлэхые би соносооб: «Эзэн, бидэ һургагдаагүй буха шэнги байгаабди. Та бидэниие хэһээжэ һургаал заагаат. Эзэн Бурхамнай, бидэниие бусаагыт, бидэ Тандаа бусаха һанаатайлди.
Теэд Би энэ хотые болон ажаһуугшадыень аргалхаб, элүүр энхэ болгохоб. Амар амгалан байдал, аюулгүй байдал тэдээндэ үршөөхэб.
Эзэн тунхаглажа байна: – Израиль, хэрбээ ши бусаха гэбэл, Нам руу бусажа ерэ. Хэрбээ ши шүтөөнүүдые Намһаа зайлуулжа, татагасангүй байгаа һаа,
Би, Эзэн Бурхан, таанадай хүн бүхэниие хэһэн хэмээрнь шүүхэб! Нүгэлнүүдэйтнай таанадые хосороохогүйн тула муу хэрэгүүдые хэхэеэ болигты, нүгэлөө наманшалагты.
Би амиды мэндэ Эзэн Бурхамби, нүгэлтэй зоной хосорхые хүсэнэ бэшэб, муу ябадалаа орхижо, амиды мэндэ байхыень хүсэнэб. Израилиин улад зон амиды мэндэ байхаяа хүсэбэл, нүгэл хэхэеэ болёод, Нам руу эрьехэ ёһотой.
Теэд Би, Эзэн Бурхантнай, Египедэй газар дайдаһаа таанарые абарааб. Таанад Намһаа бэшэ ондоо бурхадта мүргэхэ ёһогүйт. Намһаа бэшэ ондоо бурхан таанадые абархагүй.
Минии урдаһаа буһалгаалһанайнгаа түлөө Самари усадхагдаха. Улад зониинь һэлмээр сабшагдаха, нарай нялхануудынь тэһэ хаюулагдаха, хээлитэй эхэнэрнүүдынь хаха зүһэгдэхэ.
Ассири маанадые абархагүй, дайнай моридто һуугаашье һаа, абарагдахагүйбди. Манай бурхад гэжэ онгонуудые бэшэ нэрлэхэгүйбди. Эзэмнай! Үншэн хэнзэ маанартаа энэрэл хайраяа бэлэглыт!»
Эзэн иигэжэ айладхана: Өөрын арадые һөөргэнь бусаахаб, үнэнхэ зүрхэнһөө тэдэндэ дурлахаб. Би тэдээндэ бэшэ уурлахагүйб.
Минии хамгаалалта доро тэдэ дахин ажаһуудаг болохо, үрэжэл ехэтэй таряандал, жэмэс олон уһан үзэмэй модондол, Ливаанай үзэмэй дараһан архидал адли алдар суутай болон байха.
Энээнэй удаа Израилиин арад эрьежэ, өөһэдын Эзэн Бурханиие, өөһэдын Давид хааниие шүтэн-хүндэлэн байдаг болохо. Эсэсэй үдэрнүүдтэ Эзэндэ болон Тэрэнэй һайн һайхан оршом руу тэдэ шэшэрэн ерэхэ болоно.
Эзэн айладхажа байна. «Мүнөө нүгэлтэ таанадай уйлаха саг ерээ. Масаг барижа, уйлажа, гашуудажа, бүхы зүрхэ сэдьхэлээрээ Нам тээшэ эрьегты.
Үлэгшэ эдэ зон Минии туршалгада оролсохо. Мүнгэ хайлуулдаг гал дундуур тэдэниие гарган туршахаб. Алта тунгаадаг шэнги тэдэниие тунгаажа сэбэрлэхэб. Тиихэдэ тэдэ Намайе дуудаха. Би харюудань «Энэ Минии арад түмэн», – гэжэ айладхахаб. «Эзэн болбол манай Бурхан», – гэжэ тэдэ хэлэхэ.