21 Хадын нюсэгэн оройнууд дээрэһээ абяан дуулдана: энэ хадаа Израилиин улад зоной гуйха болон уйлахань соностоно. Ушарынь гэбэл, тэдэ нүгэл хэжэ, Эзэниие, өөрынгөө Бурханиие, мартаа.
«Би нүгэл хээб, үнэн зүбые хадууруулааб, теэд Бурхан намайе хэһээгээгүй,
Үнэн шударга замаар алхагша аюулһаа зайладаг, гажуу харгыда гараһан хүн эсэстээ элишэлэгдэдэг.
Хүнэй тэнэг мунхагынь тэрэнэй замые балартуулдаг. Харин тэрэ гэмээ Эзэндэ тохон хилэгнэдэг.
Дибоон хотын зон гашуудан уйлаһаар мүргэлэй газарнууд өөдэ гарана. Моһаабай улад зон Нэбоо болон Мэдэбаа тушаа сурхирса уйлана. Гашуудалай тэмдэг – хүн бүхэнэйнь толгой, һахал хюһагданхай.
Израилиин улад зон, таанад абарагша Бурханаа, хабсагай мэтээр таанадые аршалдаг Бурханаа мартаат. Таанад шүтөөнэй мододые тарижа, хариин бурхадта зальбардаг болоот.
Эзэн иигэжэ айладхана: «Намайе сэдьхэлдээ хадагалжа байнгүй, худал хэлэжэ байхадаа таанад ямар бурхадһаа айдаг болообта? Удаан сагта абяа шэмээгүй байһандам Намһаа айхаяа болёо гүт?
Сүл губиин нюсэгэн добо толгойгоор һүйд хэгшэд ябажа байна. Бүхы орон нютаг хюдахаяа дайн дажар үүсхэхэб. Ямаршье амитанда амгалан байдал таһалдаха.
Энэ болбол танай үйлэ, Эзэнэй таанадта хэмжэжэ үгэһэн хуби заяан юм. Юуб гэбэл, таанад Тэрэниие мартажа, бодото үнэн бэшэ бурхадта найдан, шүтэн мүргэдэг болоот.
Харин Минии арад зон Нам тухай мартаа. Тэдэ шүтөөнүүдтэ санзай ууюулна, харгы замаа төөрижэ, урданай һайн замуудаа – Моисейн Хуули орхибо. Тэдэ зүргэ мэтэ муу харгыгаар ябана.
Залуу үхин гоёолто шэмэглэлээ, хадамлуулагдажа байгаа басаган гоёолой хубсаһаяа мартажа байха юм гү? Харин Минии улад зон Намайе тоолохын аргагүй оло дахин мартадаг байгаа.
Хадын нюсэгэн оройнууд руу харыш. Шинии һальхай ябадал гаргаагүй газар бии юм аал? Элһэн сүл губида амадажа байһан Арааб шэнги ши харгы замай хажуугаар янхан амарагуудаа хүлеэн һуужа, энэ газарые янхан ябадалаараа бузарлааш.
Тэдэ уйлалдан ошоо һэн, Би хадаа тэдэниие аргадан, сэдьхэлыень заһан бусаахаб. Би тэдэниие урасхал уһан руу бүдэрхэгүй тэгшэхэн замаар хүтэлэн асархаб. Юуб гэбэл, Би Израильда Эсэгэнь болонхойб, Эпрааим болбол Минии ууган хүбүүн юм.
Иерусалимай улад зон, үһэеэ тайража хаяад, нюсэгэн добо толгой дээрэ гашуудан уйлагты. Юуб гэхэдэ, Би, Эзэн, энэ үе удамда уурлан хилэнтэжэ, голожо, орхибоб.
Ши Намайе мартажа, буруу харааш, тиимэһээ һальхай забхай байһанайнгаа түлөө хэһээгдэхэш.
Талын гулабхаа аад, айжа, хада уула руу ниидээшэ гулабхаа мэтэ зон хаданууд руу гүйлдэн ошохо. Тэдэ бултадаа өөр өөрынгөө гэм бурууе гэмшэн ёололдохо.
Үрэжэлтэй һайн газар олоходоо, таанад садхалан боложо, бардамлажа эхилээт, тиигээд Намайе мартаат.
Израилиин арад түмэн, Би таанадые байгуулааб, харин таанад Намайе мартаат. Иудын улад зон, таанар олон ордон байшангуудые, бүхэлэгдэһэн олон хотонуудые баряат. Теэд Би хотонууд руутнай гал түймэр эльгээхэб, тиихэдэм байшангуудтнай дууһан шатаха.
Израилиин удамаршад, Яковай гэр бүлын толгойлогшод, энээниие шагныта! Таанад шударга ёһые үзэн ядадаг, сэхэ юумэ гажаадагта.
Эзэнэй Эльгээмэл тэрээндэ: – Ши юунэй түлөө гурба дахин элжэгэеэ сохибош? Шамда һаалта хэхэ гэжэ Би харгы замыешни хаагааб. Юундэб гэхэдэ, шинии хэрэг Намда һайшаагданагүй.
Бурханай ашаглаһан уйдхар зүрхэ сэдьхэлые хубилган абаралгада хүтэлдэг, тиин энээн тухай халаглахын хэрэггүй. Харин юрын уйдхар үхэл асардаг юм.