8 Үгэ хэлэжэ эхилхэдээл ёолоноб, хүсэрхэл болон һандарал тушаа хашхарнаб. Эзэмни, Танай үгэ айладхахадаа би хүнэй наада-энеэдэн болоноб, бүхэли үдэртөө наадалуулнаб.
Элишаа тэндэһээ Бэт-Ээл ошобо. Хотоһоо гүйжэ гараһан үхибүүд харгыгаар ябаһан тэрэниие хараад: – Халзан толгойтой, яба саашаа! Халзан толгойтой, яба саашаа! – гэжэ тэрэниие наада барин, хойноһоонь хашхаралдабад.
Теэд тэдэ Бурханай элшэдые наадалжа, Үгыень анхарангүй, лүндэншэдыень хараажа байба. Тиимэһээ арад зоной абарагдахын аргагүйгөөр Эзэн арадтаа уурлаба.
Хэниие таанад шоо үзэнэбта? Хэнэй урдаһаа амаа ехээр ангайн дуугарнабта? Таанад гэмтэнэй, худалшанай үри һадаһад гээшэт.
Ямар аза талаангүй хүн гээшэбиб! Юундэ эжымни намайе энэ алтан дэлхэй дээрэ түрөө гээшэб! Газар дэлхэйн хүн бүхэнтэй хэрэлдэхэ, арсалдаха хубитайб! Би хүндэ зээлеэр мүнгэ үгөөгүйб, хүнһөө зээлеэр абаашьегүйб. Харин хүн бүхэн намда хараал шэрээл табиха юм.
Тиихэдэнь би: – Эзэн, Та бүхы юумэ мэдэнэт. Намайе ой ухаандаа оруулжа, һанаагаа нам тушаа табижа, хойноһоомни мүрдэн ябагшадһаа минии түлөө үһөөгөө абыт! Намайе алатарынь дайсадтамни тэсэбэри тэбшээ үзүүлжэ бү байгыт. Танай түлөө минии доромжолуулагдадагые Та мэдэнэт.
Харин Минии үгэ дуулангүй, амаралтын үдэр нангинаар сахингүй, ашаа үргэн, амаралтын үдэр Иерусалимай бартаануудаар гаража байбалтнай, Би тэдэ бартаануудые галда шатаахаб! Гал дүлэн Иерусалимай ордонгуудые дууһан залгиха, хэншье тэрэниие унтаргаажа шадахагүй!
Эзэмни, Та намтай аяглан, дурыем татажа, би татагдабаб. Та намһаа хүсэтэйт, тиимэһээ намайе диилэбэт. Би бүхэли үдэрэй туршада зоной наада-энеэдэн болоноб, хүн бүхэн намайе баһана.
Минии, шинии урда тээ ажаһуугша лүндэншэд олон үндэһэ яһатан руу, ехэ хан түрэнүүд руу дайн дажар, үлэсхэлэн хооһон байдал, тахал үбшэн бууха гээд лүндэн табиһан юм.
Иерусалимай үйлсэнүүдээр хойшо-урагшаа ябагты! Тиигээд харан адаглагты! Үнэн сэхэ, Эзэн Бурханда бэеэ зорюулһан нэгэшье хүниие олохо ааламта? Олоо һаатнай, Эзэн Иерусалимые хүлисэхэ һэн.
Тиимэ ушарһаа ойн арсалан тэдэниие алажа, сүл губиин шоно тэдэниие хюдаха, ирбэс хотонуудайнь хажууда амадан байха, хотонуудһаа гараһан хүн бүхэн таһа татуулха. Юуб гэбэл, тэдэнэй нүгэл ехэ, Бурханһаа буруу хараха ушарынь олошороо.
Би: «Хэндэ хэлэхэбиб, хэндэ заабарилхабиб, хэн намайе дуулахаб? Тэдэ үсэд, Танай захяа дуулахаяа арсана. Айладхаһан үгэнүүдыетнай дүүргэнэгүй.
Таанад хулгай хэжэ, алажа, забхайржа, худалаар тангариглажа, Баалда үргэл үргэн, мэдэхэгүй ондоо бурхадта мүргэжэ байгаад,
Юундэ Та намда гэм бурууе үзүүлжэ, юундэ бузар муухайе харуулнат? Хэрзэгы ааша болон хүсэрхэл урдамни үзэгдэнэ, хуули хазагайруулха, добтолон орохо ябадал бүри олошорон байнал.
– Багша аа, иигэжэ хэлэхэдээ, Та манииешье доромжолнот! – гэжэ Хуули заадаг багшанарай нэгэн Иисүүстэ хэлэбэ.
Христоосой түлөө зобохо гээшэ бүхы Египедэй баялигһаа үлүү ехэ баялиг гэжэ Моисей бодожо байгаа, ушарынь гэхэдэ, тэрэ ерээдүйдэ үгтэхэ шагналаа хаража байгаа.
Бидэшье Тэрэниие угтан, хотоһоо гаража, доромжолуулгыень хубаалсаял.
Христоосой нэрэ алдарай түлөө таанадые хүнүүдэй доромжолболнь, таанад жаргалтайт. Ушарынь хэлэбэл, алдар солын Һүлдэ, Бурханай Һүлдэ таанад соо оршоно гээшэ.