14 Минии дэлхэйдэ мүндэлһэн үдэр хараал шэнгээхэнь болтогой! Эхымни намайе түрэһэн үдэр юрөөлгүй байг лэ!
өөрөө бүхэли үдэр алхалан, сүл губи руу ерээд, һаглагар модоной һүүдэр доро һуугаад, үхэхые хүсэн байба. Тэрэ иигэжэ хэлэбэ: – Намда хүрөөл даа. Үхэһэн хүнһөө үлүү бэшэб, тиимэһээ, Эзэн, ами наһыем абыт!
Удаань Иоов үгэ амалхадаа, түрэһэн үдэрөө харааба.
Ямар аза талаангүй хүн гээшэбиб! Юундэ эжымни намайе энэ алтан дэлхэй дээрэ түрөө гээшэб! Газар дэлхэйн хүн бүхэнтэй хэрэлдэхэ, арсалдаха хубитайб! Би хүндэ зээлеэр мүнгэ үгөөгүйб, хүнһөө зээлеэр абаашьегүйб. Харин хүн бүхэн намда хараал шэрээл табиха юм.