37 Эшэһэндээ нюураа бүглэн, Египедһээ гарахат. Би, Эзэн, танай найдажа байһан эдэ улас оронуудһаа буруушаан татагалзааб, тэдэ танда туһалхагүй.
Тиимэһээ Давид Урияада дурадхаба: – Мүнөөдэр ши эндээ дахин үлэ. Үглөөдэр би шамайе һөөргэнь ябуулхаб. Иигээд Урияа тэрэ үдэр болон үглөөдэрынь Иерусалимда үлэбэ.
Тамаар толгой дээрээ үнэһэ адхан, үнгэтэ хубсаһаяа урижа, нюураа гараараа бүглэн, шангаар уйлан ябаба.
Харыт, маанадые ударидан, бидэнтэй хамта Бурхан байна, урдаһаатнай байлдаа эрхилһэнэй дохёо үгэдэг үхэр бүреэнүүдтэеэ хамта Бурханай санаартад бии. Израилиин улад зон! Элинсэг хулинсагайнгаа Эзэн Бурханай урдаһаа байлдаа бү үүдхэгты. Юуб гэбэл, амжалта туйлахагүйт.
Алуулхат, үгышье һаа, баряанда абтахат. Энээнэйшье удаа Эзэнэй уур хилэн буурахагүй, хэһээхэ гэжэ гарынь һунгаатай зандаа байха.
Үхэл хаталтай хэһэн хэлсээнтнай, үхэлэй оронтой байгуулһан гэрээтнай мүн бэшэ болохо. Гай тодхорой дайран үнгэрхэдэ, таанад гэшхэгдэн һалахат!
Ноёдойнь зарасанараа уһанда ябуулхадань, уһа нөөсэлдэг газар руу тэдэнь ошобошье, уһа олонгүй, хооһон һабатай бусажа ерэнэ. Эшэнхэй, доромжолуулагдаһан, нюураа бүглэн тэдэ байна.
Бороогой орохогүйдэ газар гандан хахаранхай. Таряашад сүхэрэнхэй, хүнэй нюур харахаяа эшэнэ.
Эзэн иигэжэ айладхана: Намһаа буруу хаража, зондо найдажа, хэзээ нэгэтэ үхэхэ юумэндэ найдан түшэглэгшэд хараал шэнгээхэ!
Ондоо арад зоной бурхадта мүргэжэ, өөһэдыгөө доромжолбот. Ассириин таанадые наада хараһандал адли Египедшье баһа таниие наада харахал.
Иерусалимай улад зон, Ливаан өөдэ үгсэн гаража, шангаар бархиралдагты, Башаан руу ошон, уй-хай бологты. Абариим дээрэһээ уйлалдагты. Юуб гэбэл, танай тала баримталагша бүхы нүхэдтнай диилдээ.
Энэ хүн үри хүүгэдгүй, наһаараа урагшагүй байха. Давидай хан шэрээдэ һуужа, Иудын хан түрые зонхилхо нэгэшье уг удамгүй тэрэ байхал. Энэ болбол Би, Эзэн, айладхана мүн!
Цэдэкиия Вавилоон руу абаашагдаха, Минии хэрэгсэлтэр тэрэ тэндэ байха. Вавилооной улад зоной урдаһаа тэрэ тэмсээшье хадаа, амжалта туйлахагүй. Энэ болбол Би, Эзэн тунхаглана мүн!» – гээд Эзэн айладхана гэжэ соносхоо бэлэйб.
Харин бидэ туһаламжа хүлеэн, дэмы нюдэеэ эсээгээбди. Маанадые абаржа шадахагүй арадые хараашалан, харуулай самхагһаа шэртэн хүлеэгөөбди.
Моисей тэдээндэ иигэжэ хэлэбэ: – Эзэнэй зарлигые таанад юундэ дүүргэнэгүйбта? Таанад амжалта туйлахагүйт!