22 Гэр байрыень дээрмэдүүлхэеэ гэнтэ зониие эльгээгыт, һүрдэн, оог хашхараан тэдэ болог лэ. Минии унахын тула тэдэ нүхэ малтаа, хүлыем тушахын тула урьха табин нюугаа.
Зүб шударга хүн намайе сохиг, энэ бол энэрэл гээшэ. Тэрэ намайе зэмэлэг, энэ бол толгойн тоһон мэтэ. Хорото муу зоной хэрэгүүдтэ эсэргүүсэн зальбаржа байхадам,
хабсагайн, заргашын гар тэдэниие абажа шэдээ! Үгэнүүдым дуулагты! Амтатай юм!
Һүлдэмни досоомни һулараа, зүрхэмни досоомни тогтоо.
Гэмэйнь түлөө зэмэлэн, Та хүниие хэһээнэт, арюун юумэнь хибэндэл адли һалаха. Үнэн дээрээ хүн бүхэн нэгэ амисхал юм. [Хүгжэм]
Галлиимай зон, хашхаралдыт! Лааһишай зон, шагнагты! Анатоодой зон, харюусагты!
Һайн юумэ муугаар харюулдаг юм гү? Минии унахын тула тэдэ нүхэ малтаа. Уур хилэнгыетнай тэдэнһээ зайлуулхын тула Таниие гуйжа байһыем һаныт!
«Тойроод ехэ аюултай! Мүргэе! Тэрээн тухай засаг баряашадта дуулгая!» гэжэ олоной шэбэнэлдэхые би шагнааб. Минии дүтын нүхэдшье бүдэрхыем хүлеэн хаража байна: «Тэрэ мэхэдэ орожо магадгүй. Тиигээ һаань, бидэ тэдэниие диилэжэ, үһөөгөө абахабди», – гэлдэнэ.
Тэрэ хүн Эзэнэй хайра гамгүй һандаргааһан хотонуудтал адли байг лэ! Тэрэ үглөөгүүр ёолоо, үдын тэндэ – байлдаанай абяа дуулаг лэ!
Би түрэхэ гэжэ үбдэжэ байһан эхэнэрэй оог хашхараанда адли дууе, түрүүшын үхибүүгээ түрэжэ байһан эхэнэрэй ёолоходол абяае, гараа һунгаад: «Аа, би гасаланда орооб! Намайе алахаяа тэдэ ерэнэ!» – гэжэ амияа абажа ядажа байһан Сионой үхинэй абяае соносооб.
Минии арад түмэн соо харатай муу зон бии. Тэдэ шубуу баригшад мэтэ, урьхануудые табидаг. Теэд тэдэ шубуу бэшэ, улад зониие баринал!
Эзэн: – Минии арад зон! Гашуудалай хубсаһа үмдэжэ, үнэһэн соо хүльбэрэгты. Ори ганса үхибүүгээ гээһэн мэтэ угаа гашуунаар уйлагты, юуб гэхэдэ, таанадые усадхахаяа ерэжэ байгаашад гэнтэ добтолон орохо.
Энэ хадаа бүхэлэгдэһэн хотонуудта болон үндэр самхагуудта добтолон орогшо сэрэгэй үхэр бүреэгэй дуугарһан болон шанга хашхараанай үдэр болохо юм.
Тиихэдэнь фарисейнүүд суглараад, Тэрэниие үгэ алдуулжа гэмнэхэ тухай өөһэд хоорондоо хэлсэбэ.