12 Теэд тэдэ: «Үгы даа! Бидэ һанаһаараа юумэ үйлэдэхэбди, үсэд, муу байһаараал байхабди», – гэжэ хэлэхэл.
Түби дэлхэй дээрэ хүн зоной муу үйлэ хэдэгые, мүн тэдэнэй хүсэл һанааньшье буруу шэглэлтэй гэжэ Эзэн харахадаа,
Эзэндэ энэ үнэр ехэ һайшаагдажа, Тэрэ иигэжэ шиидэбэ: – Саашадаа Би хүнэй түрэлхиин муу шанар, хара һанаанда голхорон, хүрьһэтэ газарта хараал шэнгээхэеэ болёоб. Дахин Би хэзээшье амиды амитадые иимэ аргаар усадхахагүйб.
Тэрэнэй хэлэхэ гэһэн юумэеэ хүсэд хэлээгүй байхада, хаан ерэбэ. – Эзэн бидэндэ, – гэжэ Элишаа хэлэжэ эхилбэ, – ямар аюул эльгээбэб гэжэ харагты! Эзэнһээ бэшэ юун намда хүлеэгдэхэб даа.
Удаан сагта бурхадые бэдэржэ, аян замдаа ядарбашье, бусадаггүй бэлэйт. Хүсэ тэнхээгээ һэргээн, һуларангүй ябаат.
Муу зам даган, өөрын һанаһаар ажаһуудаг, хүнэй үгэ дууладаггүй арад руу бүхэлиин үдэрөө гараа һунган байгааб.
Гэбэшье тэдэ үгыем дуулабагүй, анхаралаа хандуулбагүй, хүн бүхэн үсэд, муу зантай байһан зандаал байгаа бэлэй. Хэлсээ сахин дүүргэжэ байха тухай тэдээндэ захяа һэм, теэд тэдэ дүүргэжэ байгаагүй. Ушар тиимэһээнь Би хэлсээн соо хэлэгдэһэн бүхы хэһээлтэнүүдые тэдээндэ шэглүүлээ һэм, – гэжэ айладхаба.
Таанад үбгэ эсэгэнэрһээ үшөө муу юумэ хээт. Таанад үсэд, муу зантайт, Минии үгэ дууланагүйт.
Израиль, ши шүтөөнүүдэй хойноһоо ябахаяа боли! Хоолойнгоо ангатар тэдэниие хүсэхэшни хүрөө! Харин ши: «Үгы! Би һөөргөө бусахагүйб, хариин бурхадта дуратайб, тэдэниие дахан ябахаб», – гээ бэлэйш.
Минии үгэ дуулахаһаа арсадаг зондо тэдэ «Амар амгалан байхат» гэжэ хэдэн дахин хэлэжэл байна. Үсэд, һанаашаараа юумэ хэдэг зондо «гай тодхор таанадтай тохёолдохогүй» гээд хэлэнэ.
Тэрэ үедэ Иерусалим Эзэнэй хан шэрээ гэжэ нэрлэгдэжэ, Намда мүргэхэеэ бүхы уласууд тэндэ сугларха. Тэдэ өөһэдынгөө муу муухай зүрхэ сэдьхэл шагнахагүй, тэрэниие дагахагүй.
Хэлэһэн үгэнүүдээ бэелүүлхэбди. Тэнгэриин хатан бурханда үргэл үргэхэбди, сэржэм үргэхэбди. Иудын орон нютагта болон Иерусалимда байхадаа бидэ, манай үбгэ эсэгэнэр, манай хаан, удамаршаднай тиидэг бэлэйл. Тиихэдэ бидэ эдеэ хоолтой, жаргалтай, хашалгүй ажаһуудаг бэлэйбди.
Би Эзэн бүреэгэйнь дохёо шагнахынтнай тула лүндэншэдые харуулшадаар таанад дээрэ табяаб. Гэбэшье таанад «Бидэ шагнахагүйбди» гээ һэнта.
Гэбэшье тэдэ Минии үгэ дуулаагүй, анхаралаа хандуулаагүй, харин үсэд, муу сэдьхэлэйнгээ табисуураар ажаһуужа, өөһэдыгөө хойшо татаба.
Эзэн намда иигэжэ айладхаба: – Хүнэй үри Эзэкээл! Израилиин улад зон эдэ яһануудта адли. Хатаа үхөөбди, ямаршье ерээдүй, ямаршье найдалгүй ажаһуунабди гэлсэнэ.
«Бурханда үйлэ бүтээхэ гээшэ ашаггүй. Тэрэнэй һургаал сахижа, Түмэн Сэрэгтэ Эзэнэй үмэнэ гашуудан ябахань ямар ашаг үрэ үгэхэ гээшэб?
Тэрэ агуу хүсэтэ гараа һунган, ехэрхүү һайзгайнарые һарнюулаа.
Энэ хараал шэрээл дуулажа, хэн нэгэн досоогоо бардамлажа, «Һанаһаараа юумэ саашадаашье хэжэ байхаб, муу юумэн намда хүрэхэгүй» гээд һанажа болохо. Теэд иимэ хүнһөө боложо, ондоошье зон муу юумэндэ дайрагдажа магад.