1 Тиигээд Эзэн намда: – Моисей, Самуил гэгшэдэйшье Минии урда зогсожо байгаа һаань, Би энэ арад түмэниие хайрлахагүйб. Энэ арад зониие Минии хажууһаа зайлуула, тэдэниие ябуул!
Нүгөөдэ үглөөгүүрнь Абраһаам эртэ бодожо, Эзэнтэй хөөрэлдэжэ байһан газартаа ерээд,
Эзэн Израилиин бүхы зониие зэбүүрхэлтэйгээр буруушаажа, тэдэниие доромжолон, Өөрһөө холо болгожо, тонуул ба дээрмэдэлгэндэ үгэбэ.
Онгосоор далайгаар тамарагшад, хизааргүй ехэ уһан дээр зам татагшад
Хаанай талархал бэрхэ зарасада хүртэдэг. Уур хилэнгынь нэрыень гутаагшада буудаг.
Эзэн иигэжэ айладхана: «Иудын улад зониие энэ орон нютагһаа гарган хаяхаб! Хэншье хоргодожо-хорожо шадахагүй, зон ехэ зобохо-тулиха».
Ерэмияа, эдэ зоной түлөө бү зальбара, бү уйла, бү гуй Намайе! Гай тодхорто ороходоо Намайе тэдэнэй дуудахада, Би шагнахагүйб.
Эзэн намда айладхаба: – Эдэ зоной һайн байха тухай Намда ши бү зальбара!
Тэдэнэй масаг баряашье хадань, Би уйлаха-бархирхыень дуулахагүйб. Түгэс шатаалта болон таряан үргэлнүүдые тэдэнэй үргөөшье хадань, Би тэдээндэ талархалтай болохогүйб. Харин дайн дажарта, үлэсхэлэн хооһон байдалда болон тахал үбшэндэ тэдэниие хюдан һалгаахаб!
Энээндэ Эзэн иигэжэ харюусаба: – Ерэмияа, бусаа һаашни, Би шамайе бусаахаб, тиигээд ши Минии дэргэдэ зарасам байхаш. Хэрэггүй хооһон үгэһөө үлүү ехээр ши үнэтэй шухала үгэ үнэлдэг байгаа һаа, Минии захяа хүргэгшэ дахинаа болохош. Улад зон өөһэдөө шамда бусаха, ши тэдээндэ өөрөө ошожо байхагүйш.
Тиимэһээ Би таанарые энэ нютагһаа өөһэдынтнай болон үбгэ эсэгэнэрэйтнайшье танихагүй газар руу шэдэн үлдэхэб. Тэндэ ондоо бурхадта үдэр, һүнигүй алба хэдэг байхат. Би таанадые хайрлахагүйб гэжэ Эзэн айладхана, – гээд хэлэхэш.
Ерэмияа, наһа барагшые хүдөөлүүлһэн гэртэ ошохыешни Би, Эзэн, хориноб. Тиишээ ошожо, гашуудажа, шаналжа бү бай. Энэ арад түмэндэ амгалан байдал бэлэглэхэеэ болёоб, үршөөлөө, энэрэл хайраяа тэдээндэ бэшэ үзүүлхэгүйб.
Һайн юумэ муугаар харюулдаг юм гү? Минии унахын тула тэдэ нүхэ малтаа. Уур хилэнгыетнай тэдэнһээ зайлуулхын тула Таниие гуйжа байһыем һаныт!
Би хэлэбэб: «Ехонияа хаан хаясаанай, хэндэшье хэрэггүй бутарһан шабар амһарта мэтэ болоо юм гү? Юундэ тэрэ болон уг удамынь баряанда туужа абаашагдан, өөһэдэйнь мэдэхэ-танихагүй газар нютаг руу зайлуулагдаба гээшэб?»
Би таанадые хүндэ ашаан мэтээр үргэжэ, Өөрһөө холо хаяхаб! Танда, мүн үбгэ эсэгэнэртэтнай үгэһэн Иерусалим хотые мүн лэ хаяхаб!
Тиимэһээ Би, Түмэн Сэрэгтэ Эзэн, Израилиин Бурхан, Рэхаабай хүбүүн Ёнадааб Намда алба хэхэ хүбүүн уг удамтай хододоо байха гээд найдуулнаб.
Иерусалимай болон Иудын зоной Эзэнэй уур сухалые аргагүй ехээр хүдэлгэхэдэ, Тэрэ тэдэниие буруушаажа, тэдэнһээ буруу хараба. Цэдэкиия Вавилооной хаанай урдаһаа эсэргүүсэн бодобо.
Сионһоо ори дуун соностоно: «Аа, бидэнтэй сүйд болоо! Гутамшаг бузар юумэндэ орообди! Газар нютагаа орхихо баатай болообди, манай гэрнүүд һандаргагдаа».
Ной, Даниил, Иоов гэдэг гурбан хүнэй тэндэ ажаһуугаашье һаань, зүб арюун ябадалынь гансал өөһэдыень абарха. Энэ болбол Би, Эзэн Бурхан, айладхана мүн!
Намда усадхуулхагүйн тула хотые аршалжа, хана бодхоон, һүмэ сохюулһан нүхэндэнь зогсожо, халхалжа байха хүниие тэдэнэй дунда бэдэрээб, гэбэшье олобогүйб.
Эзэн иигэжэ айладхана: «Бүхы муу муухай хэрэгүүдынь Гилгаалда эхилээ бэлэй. Тэндэ Би тэдэниие үзэн ядажа эхилээ һэм. Минии үргөөһөө тэдэниие намнан гаргахаб, тэдээндэ бэшэ дуратай байхаяа болёоб, удамаршадынь Минии урдаһаа буһалгаалаашад болоно.
Иисүүс муухай болоһон хубсаһа үмдэнхэй, Эльгээмэлэй урда зогсобо.
Эзэндэ иигэжэ зальбарааб: «Дээдэ Эзэн, Өөрын арад түмэниие, Өөрын хубиие бү усадхыт! Һүр жабхалангаараа тэдэниие абараа, бар хүсөөрөө Египедһээ гаргаа бэлэйт.
Бодото юумые һажаан хүнэй гараар бүтээһэн Нангин Газарта Христоос ороогүй. Тэрэ мүнөө манай орондо Бурханай урда зогсохын тулада тэнгэридэ өөртэнь ороо.
Элдэ жадаяа баряад дайнда ошодог Израилиин сэрэгшэд, Минии зүрхэн таанадтайл. Эзэнээ магтагты!
Тиигээд бүхы зон Самуилда: – Бидэ өөһэдтөө хааниие гуйжа, өөһэдынгөө бүхы нүгэл дээрэ энэ бузар муухай юумэ нэмээбди. Тиимэһээ маанадай үхэхэгүйн тула богоол бидэнэйнгээ түлөө Эзэн Бурхандаа мүргэн зальбарыт, – гэбэ.
Мүн би таанадай түлөө зальбархаяа болихогүйб – Эзэнэй урда нүгэл хэхэеэ тэбшэхэб. Би таанадта һайн, сэхэ зам заахаб.
Самуил нэгэ нарай хурьга абажа, тэрэниие дууһан шатаан, түгэс шатаалта үргэл болгон Эзэндэ үргэбэ. Тэрэ Израилиин түлөө Эзэндэ һайса зальбаржа, Эзэн тэрэниие анхарба.