23 Эфиоп хүн арһаа, ирбэс толбонуудаа һэлгэжэ шадаха гү? Мууе үйлэдэжэ һураһан таанадшье тэдээндэл адли һайниие хэжэ шадахагүйт.
Теэд тэдэнэр Эзэнэй үгые дуулангүй, өөһэдынгөө хэжэ ябаһан урданай ёһо заншал үргэлжэлүүлжэ,
Тэнэг хүниие орооһо таряантай хамта уур соо хээд, нюдүүрээр нюдөөшье һаа, тэнэгынь һалахагүй.
Гажаһаниие сэхэлжэ болохогүй, үгы юумые тоолохо аргагүй.
Үсэрхэлгэеэ дам үргэлжэлүүлжэл байгаашад, хаагууртнай үшөө сохимоор бэ?! Толгойтнай хуу яра шарха, бүхы зүрхэ сэдьхэлтнай үбшэ хабшан болонхой.
Хүнэй зүрхэ сэдьхэл харатай, заһахын аргагүй. Тэрэниие хэн ойлгожо шадахаб?
Соодоор, сабангаар бэеэ хэды угаагаашье һааш, гэм зэмэйшни толбые Би харажал байнаб.
Би таанадта хэһээлтэ амасуулааб, теэд таанад заһараагүйт. Лүндэншэдые таанар һэлмээр таһа сабшаат, арсалан мэтээр тэдэниие хюдабат.
Эзэн иигэжэ хэлэнэ: «Арад зомни мунхаг. Тэдэ Намайе мэдэдэггүй. Тэдэ тэнэг үхибүүдтэл адли, юумэ ойлгодоггүй. Муу юумэ үйлэдэхэдөө һүрхэй, харин һайн юумэ хэхэеэ шададаггүй».
Оо, Эзэн! Зоной Танда үнэн сэхэ байхые хүсэнэт. Танай тэдэниие сохиходо, тэдэ һэншье гэнэгүй. Танай тэдэниие хэһээхэдэ, тэдэ һургаал абахаяа татагалзана. Тэдэ үсэрхэжэ, нүгэлөө мэдэрхэһээ арсана.
Хүн бүхэн хүршэеэ мэхэлжэ, үнэн сэхэеэ хэлэдэггүй, худал хэлэхэдээ һурамхи болонхой, нүгэл хэлгэдэ бүхы хүсэеэ зорюуланхай.
Саулда энээн тухай дуулгахадань, тэрэ ондоо элшэнэрые эльгээбэ. Тэдэшье мүн лэ адли абарал буулгажа эхилбэ. Иигэжэ Саул гурба удаа элшэнэрые эльгээжэ, тэдэнь мүн лэ абарал буулгадаг болоо һэн.