17 Харин энээниие анхараагүй һаатнай, танай бардам занһаа боложо, минии зүрхэ сэдьхэл бүтүү уйлахал. Эзэнэй арад зоной һүрэг мэтээр баряанда туугдаһанһаа боложо, нюдэдэйнгөө шэргэтэр би сурхирса уйлахаб.
[Дуунай бүлэгэй хүтэлбэрилэгшэдэ: гиттит гэжэ хүбшэргэйтэ зэр зэмсэгэй дууряалга доро. Асаапай зохёоһон.]
Тиихэдэнь арад түмэниинь Моисей гэгшын ажаһууһан урданай саг һанажа, иигэжэ асуун байба: «Өөрын арад түмэниие удамаршатайнь хамта тэнгис далайһаа гаргагша Эзэн хаанаб? Удамаршадань Өөрын Арюун Һүлдэеэ үгэгшэ Эзэн хаанаб?
Өөрынгөө гай зоболон тухай улад зондо дуулгахыемни намда Эзэн захирба. Тэрэ иигэжэ хэлэхыемни айладхаа: Минии нюдэнһөө һүни, үдэргүй нулимса урдан байг. Уйлахаяа оройдоошье болихогүйб, улад зомни аргагүй ехэ сохилтодо дайрагдаба, угаа хүндөөр шархатаа.
Нэрьесэ энеэлдэгшэдэй дунда би һуужа байгаагүйб, сэнгэжэшье байгаагүйб. Танай захиралта дүүргэхэ гэжэ би гансаараал һуунаб, уур хилэнгээр халинхайб.
Эзэмни, эдээндэ гай тодхор татахыетнай Таниие би гуйжа байгаагүйб, гай зоболоной саг эдээндэ хүсэн байгаагүйб, энээниие Та мэдэнэт. Минии хэлэжэ байгаашые Та Өөрөө мэдэжэ байнат.
Харин эдэ үгэнүүдые дуулаагүй һаатнай, энэ ордон һандаран һалаха гэжэ Өөрөөрөө тангаригланаб. Энэ болбол Би, Эзэн, айладханаб!
Эзэнэй арад зониие хюдажа, тараажа байгааша удамаршадтай гай гасалан ушарха гээд Эзэн тунхаглана.
Тиимэһээ арад түмэнииень харууһалжа байгаа удамаршад тушаа Израилиин Эзэн Бурхан иигэжэ айладхана: – Таанад Минии арад зон тушаа һанаагаа табяагүйт. Тэдэниие тараагаат, бутаруулаат. Мүнөө Би таанадые муу муухай үйлэ хэрэгүүдэйтнай түлөө хэһээхэб.
Минии толгойн уһаар дүүрэн байгаа һаань, минии нюдэдэй нулимсын булаг болоо һаань, алагдаһан улад зонойнгоо хойноһоо үдэр, һүнигүй уйлаха һэм.
Эдэ бүгэдэ тухай би уйланаб, нюдэмни уһан болонхой. Амиды мэндэ байлгадаг, һатааруулдаг нэгэн намһаа холо. Дайсанай хүсэндөө ороһон ушарһаа үхи хүүгэдни хооһон хосорно.
Бүхэли һүниндөө тэрэ сурхирса уйлана, нёлбоһод хасар дээгүүрнь урдана. Дуратай байһан зонойнь дунда тэрэниие һаатуулха хүн үгы, нүхэдынь тэрээндэ урбажа, дайсадынь болонхой.
Хормойнь муухай юумэндэ зуурагданхай. Тэрэ ерээдүй тухайгаа бодоогүй, тиимэһээ гэнтэ доройтон унаа. Хэншье тэрэниие һатааруулхагүй! «Эзэн! Минии гай зоболон анхарыт! Дайсадай угаа баярлажа байһые!»
Эзэниие бүхы зүрхэ сэдьхэлһээ гуй! Сионой басаганай хана! Үдэр, һүнигүй нюдэнһөө нёлбоһо гол горхон мэтэ урдахуула! Агшамшье зуура амгалан бү бай, нёлбоһод бү хатаг лэ!
Нюдэнһөөм нёлбоһод горхон мэтэ урдана – арад түмэнэйм басаган хосоржо байна!
– Хүнэй үри Эзэкээл! Шинии эгээл дуратай хүнэй ами наһа гэнтэ Би абахаяа байнаб. Харин ши гомдожо, нёлбоһо гаргажа бү байгаарай.
Таанад хонидни, Би танай Бурхамби, таанад тушаа хододоо һанаагаа зобоноб.
Мүнөө һандараад байгааша хотонууд Иерусалимдахи һайндэрнүүдэй үедэ үргэлэй хонидой олон байдагтал, улад зоноор дүүрэн болохо. Тиихэдэ таанад Намайе Эзэн гээд ойлгохот.
Тэрээндэ Эзэн иигэжэ айладхаба: – Иерусалим хотые бүхыдэнь ябажа, хото соо боложо байгааша жэгшүүритэй муухай хэрэгүүдые буруушаан, һанаагаа зобожо байгааша зониие шэлэн, магнай дээрэнь тэмдэг таби.
Түмэн Сэрэгтэ Эзэн айладажа байна: «Хэрбээ таанад хэлэһыем шагнахагүй, Минии нэрэ хүндэлхын тулада энээниие сэдьхэлдээ хүлеэн абахагүй һаатнай, Би хэһээлтэ буулгахаб. Минии алдар нэрэ үргөөгүй байбал, танай абаһан үреэл һөөргэ сухаряад хараал болохо. Ушарынь хадаа таанад Минии нэрэ хүндэлнэгүйт.
– Би Саулые хаан болгоһондоо халагланаб. Юуб гэхэдэ, тэрэ Намһаа эрьежэ, Минии захяа заабари дүүргэбэгүй, – гэжэ дуулдаба. Самуил уур сухал боложо, бүхэли һүниндөө Эзэндэ зальбаран мүргөө һэн.
Самуил наһа бараха үдэр хүрэтэрөө Саулые дахин хараагүй, юундэб гэхэдэ, Самуил Саул тухай ехэ гашуудажа байгаа. Эзэншье Саулые Израилиин хаан болгоһондоо гэмшээ.