15 Тэдэ юуншье бэшэ, энеэдэ-нааданай зүйл. Эзэнэй шүүбэрилхэеэ ерэхэдэнь, үгы хэгдэхэ.
Бүхы арад түмэнэйнь урда Эзэндэ тангариглаһанаа бэелүүлхэб.
Гэбэшье таанад юуншье бэшэт, юушье хэжэ шадахагүйт! Таанадта мүргэгшэд жэгшүүритэй!
Тиимэһээ тэдэ бултадаа мэхэлхэ зүйл, юушье хэжэ шадахагүй, һула, хүсэгүй шүтөөнүүд гээшэл!
Таанад зүб юумэ хэнэбди гэжэ һананат, харин Би бурууетнай харуулхаб, тиихэдэм шүтөөнүүдтнай танда туһа хүргэхэгүй.
Таанад, улад зон, үндэһэ яһатанда иигэжэ хэлыт: «Огторгой болон газарые бүтээгээгүй бурхад үгы хэгдэжэ, хүрьһэтэ дэлхэй дээрэһээ халиха».
Модон шүтөөнүүд юундэ һургаха юм? Тэдэ бултадаа тэнэг, мунхаг.
Нэгэшье үндэһэ яһатадай шүтөөн бороо оруулжа шадахагүй. Огторгой өөрөө аадар бороо хайрлахагүй. Тандаал, Эзэндэ, манай Бурханда, бидэ найданабди. Эдэ бүгэдые үйлэдэгшэнь Тал гээшэт.
Харин Минии арад зон Нам тухай мартаа. Тэдэ шүтөөнүүдтэ санзай ууюулна, харгы замаа төөрижэ, урданай һайн замуудаа – Моисейн Хуули орхибо. Тэдэ зүргэ мэтэ муу харгыгаар ябана.
Египедэй бурхадай һүмэнүүдые Би гал дүлэндэ шатаахаб. Вавилооной хаан бурхадыень шатааха. Хонишодой бөөһэгүй сэбэр хубсаһа шэлэн үмдэдэгтэл, Вавилооной хаан Египедэй газар дайдые сэбэрлэн, шэлэжэ эдлээд, тэрэнээ илан орхихо.
Үндэһэ яһатанда һураг суу дуулгагты! Соносхогты! Дохёо тэмдэг үгэжэ, дуулгагты! Нюужа бү байгты! Вавилоон һалаа! Бээл нэрээ хухараа! Мэродаах бурханиинь бута һүрөө! Вавилооной хүрэгүүд эшхэбтэр зүйл болоо, шүтөөнүүдынь бута сохигдоо!
Тэдэ юуншье бэшэ, энеэдэ-нааданай зүйл. Эзэнэй шүүбэрилхэеэ ерэхэдэнь, үгы хэгдэхэ.
Арад зомни, өөһэдынгөө үйлэдэһэн жэгшүүритэй юумэнһээ таанад эшэнэ гээшэ гүт? Үгы! Таанад оройдоошье эшэнэгүйт. Яажа улайдагыешье мэдэхэгүй байнат. Тиимэһээ бусад арадтай адли унан һалахат. Шүүбэрилхэ сагтам таанад һалгаагдахат! Энэ болбол Би, Эзэн, тунхаглана мүн!
Шагныт! Арад зоноймнай алас холын оронһоо: «Эзэн Сиондо бэшэ байхагүй гээшэ гү? Сионой Хаан тэндээ үгы юм гү?» гэжэ хашхархань дуулдана. Эзэн тэдээндэ иигэжэ харюусаа: «Шүтөөнүүдтэ мүргэжэ, аша туһагүй хариин бурхадта зальбаржа, таанад Минии уур сухал хүргөөт. Юундэ тиигээбта?»
Израиль, саг ерэбэ! Хэһэн хэрэгүүдэйнгээ хэмээр харюусаха сагшни ерэбэл! Ши энээнээ мэдэрхэш. «Энэ лүндэншэ тэнэг, галзуурһан энэ ухаа муутай» гэжэ ши хэлэнэш. Шинии нүгэл шэбэл угаа ехэ байһан дээрэһээ улад зоншни намайе ехэ үзэн ядана.
Үхэхэ туйлдаа хүрэжэ байхадаа, Таниие – Эзэнээ дурсааб, Танда, нангин Ордондотнай минии гуйлта хүрөөл.
Түмэн Сэрэгтэ Эзэн иигэжэ айладхана: – Тэрэ үдэр Би онгон шүтөөнүүдые үгы хэхэб. Тэдэ саашадаа дурсагдахагүй. Худал үзэл тунхагладаг лүндэншэдые болон бузар һүнэһэ газарай нюрууһаа зайлуулхаб.
– Хүнүүд, юу хэжэ байнабта? Бидэ таанадтал адли юрын хүнүүд гээшэбди! Таанадай онгонуудһаа зайсажа, дээдэ огторгой, газар, далай, досоонь байгааша бүхы юумэ бүтээһэн Амиды Бурханда һүгэдэн хандахынтнай тула бидэ таанадта Һайн Мэдээсэл асараабди.
Тэдэнэр шүтөөнүүдтэ мүргэдэг боложо, Минии сухал хүргэбэ. Тэдэнь бурхад бэшэ ха юм, хэндэшье хэрэггүй юумэд. Тиимэһээ Би арад боложо бүрилдөөдүй уладаар тэдэниие атаархуулжа, тэнэг зоноор тэдэнэй уур сухал хүргэхэб!
Хэрэггүй, туһа хүргэхэгүй, абархагүй дэмы юумые бү дахагты.
Удаань үглөө үглөөгүүр тэдэнэй бодоод харахада, Дагоон Эзэнэй ханзын урда нюураараа газарта дахин унанхай байба. Дагооной толгой ба хоёр гарынь отолоотой богоһо дээрэ, тиихэдэ бэень лэ үлэнхэй байгаа.