13 Эзэн дахин намһаа: – Юу харанабши? – гэжэ асууба. Би: – Бусалжа байһан уһатай тогоо харанаб, хойто зүгһөө тэрэ харагдана, – гэжэ харюусабаб.
Харин энэ зүүдэн хоёр дахин юундэ танда харагдааб гэбэл, Бурхан энэ ерээдүйе сэхэ хараалаад, һаяар тэрэнээ бэелүүлхэеэ байна.
Минии айладаһан үгэ Намдаа һөөргөө бусадаггүй, һанаһан юумыемни бүтээдэг, Минии эльгээһэн зорилгонуудые дүүргэдэг.
Тиигээд Эзэнэй намда: – Ерэмияа, юу харанабши? – гэхэдэнь, би: – Инжир. Һайниинь угаа һайн, мууниинь угаа муу, эдихын аргагүй, – гэбэб.
Хото хадаа тогоондо адли, бидэ тэрээн соо шанагдажа байгааша мяхан гээшэбди, тогоон маанадые галһаа халхална, тиимэһээ гэр байрануудые барижал байя гэжэ тэдэ хэлэнэ.
Тиимэһээ Би, Эзэн Бурхан, таанадта иимэ юумэ дуулганаб: энэ хото шанажа байһан тогоон, шанагдажа байһан мяхан гэбэл, тэдэ алаһан зонойтнай һэенүүд болоно. Таанад эндэ байхагүйт, Би хото сооһоо таанадые гарган хаяхаб!
Тиимэһээ тэдээндэ Минии, Эзэн Бурханай, иигэжэ айладаһые дуулга: «Минии нэгэшье үгэ удаархагүй. Айладхални тэрэ дары бэелүүлэгдэхэ. Энэ болбол Би, Эзэн Бурхан, тунхаглана мүн!»
Тэрэ: – Юу харанаш, Амоос? – гэжэ асууба. – Эдеэшэһэн жэмэс араг соо байна, – гэжэ харюусабаб. – Минии арад түмэн Израилиин хэһээлтэ амасаха сагынь тулаа! Би бэшэ тэдэниие хүлисэхэгүйб, – гэжэ Эзэн намда айладаа бэлэй.
– Юу харанаш? – гэжэ тэрэ намһаа асууба. – Сула алтаар хэһэн дэнгэй табюур, тэрээн дээрэ томо аяга байна, аяга дээрэ долоон сүгсэ, тус тустаа долоон голтой.