5 Амиды байгшад үхэхэеэ мэдэдэг, харин үхэһэн зон тэрээниие мэдэхэгүй. Аша харюу гэжэ тэдээндэ байхагүй, юундэб гэхэдэ, дурасхаалынь мартагданхай.
Бидэ бултадаа наһа барахабди, газарта адхагдаад, дахин суглуулжа шадахаар бэшэ уһан мэтэ болохобди. Буйсадуулһан хүниие гэртэнь бусааха арга зам ологшые Бурхан хэһээхэгүйл.
Үри хүүгэдэйнгээ доройтохо өөдэлхые тэрэ мэдэхэгүй, гомдолыень тараан хайрлаха аргагүй.
Мэдэнэм, хүн бүхэнэй ородог үхэлэй хара нүхэндэ намайе Та оруулхат.
Хайрлыт! Ами наһыем үлөөгыт! Нигүүлэсхы сэдьхэлтэй Та, намайе абарыт!
Хойто болон урда зүг Та бүтээгээт, Табоор болон Хэрмоон Танай нэрые магтана.
Урданай юумэн тухай дурсагдахагүй, дам саашадаа хожомынь болохо юумэн тухай хойто үеынхидэйнь һанаанда юуншье үлэхэгүйл.
Хэршье ухаатай болоо һаа, тэнэгтэй адли эгүүридэ мартагдаха. Ерээдүй сагта бүхы юумэн мартагдаха бшуу. Ухаантан мэргэд тэнэгүүдтэй адлил үхэлдөө хүрэхэ.
Найр сэнгэлэй гэр руу ошогшоһоо гашуудалай гэр руу орогшонь дээрэ, ушарынь хадаа хүнэй үхэл иимэ гэжэ амиды байгша мэдэхэ ёһотой.
Нүгэлтэниие хүдөөлүүлхыень хараа бэлэйб, һүүлээрнь нангин газарһаа холодоходоо, хорото үйлэ хэһэн нүгэлтэниие хотын зон мартадаг. Энэ ехэ удхагүй байна.
Гарайнгаа хэжэ шадаха юумэ шадал соогоо хэгты. Ушарынь гэхэдэ, үхэлэй орондо ошоходош, тэндэ ажал үйлэ, бодол сэдьхэлгэ, мэдэсэ, мэргэн ухаан гэжэ байхагүй.
Амиды зоной дунда һуухань хэзээшье аятай, хэндэшье найдал үгэдэг, үхэһэн арсаланһаа амиды нохойдо хэзээшье дээрэ.
Мүнөө тэдэ эзэд үхэнхэй, дахин амидырха бэшэ. Тэдэнэй һүнэһэншье дахин эрьехэгүй. Ушарынь гэхэдэ, Та тэдэниие хэһээн һалгаагаат. Хэншье тэдээн тушаа һанахагүй.
Теэд Та манай Эсэгэт. Манай элинсэг эсэгэнэр болохо Абраһаам, Израиль маанадые өөрын гэжэ бү тоог, харин Та, Эзэмнай, манай Эсэгэ болонот, хододоо «Абарагшамнай» гэжэ Таниие нэрлэдэг бэлэйлди.
Һүүлэй һүүлдэ тэдэнэй һамганииньшье наһа бараа.
Хүн бүхэн нэгэтэ үхөөд лэ, удаань зарга шүүбэридэ орохо ёһотой.