6 Тэнэгэй энеэхэнь тогоон дорохи гэшүүһэнэй нижаганаһантай адли тоолхогүй. Энэ дэмы хүлгөөн.
Эзэн, Та юрөөлтэйт! Хуули ёһонуудтаа намайе һургыт!
Харин Та, Эзэн, тэдэниие наада барижа энеэхэт. Бүхы үндэһэтэдые шоо наадан болгохот.
Сэсэн тэнэг хоёрой хэрэг шиидхэлгэдэ уур сухал, энеэдэн таһархагүй.
Энеэдэн гээшэ тэнэг, баясхалан тухай «юуншье гээшэб даа» гэһэн һэжэг түрэдэг.
Һайндэрнүүдыетнай – гашуудал, дуунуудыетнай хүдөөлүүлгын уйлаан болгохоб. Таар таһардаһанда бүгэдые хубсалуулхаб, хүн бүхэн толгойгоо хюһаха. Ори ганса хүбүүн тухайгаа гашуудаһантай адли ехэ гашуудал болохо, үдэр бүхэн гай гашуудалай үдэр болохо.
«Хүүгэмни, наһан соогоо хамаг баяр жаргал эдлэһэнээ, харин Лазариин хара муу байдал үзэһыень һаныш. Мүнөө тэрэшни эндэ амаруулагдаба, харин ши зоболон эдлэжэ байнаш.
Мүнөө дуран соогоо садхалан байгаашад, таанар үлэн хооһон ябажа, гашуудал зоболон үзэхэт. Мүнөө энеэлдэжэ ханяалдажа байгаашад, уйлаха бархирха сагтнай ерэжэ, зобохот.