Хүн гансаардана, хажуудань хүн үгы, тэрэ хүбүүгүй, аха дүү гэжэ байхагүй. Ажалынь барагдахагүй, нюдэниинь өөрынгөө баялиг зөөридэ ханахагүй байна. «Хэнэй түлөө хүдэлнэ, һанаа сэдьхэлээ зобооно гээшэбиб?» гэһэн асуудал гарана. Энэнь мүн лэ дэмы хүлгөөн, зоболонтой ашаа болоно.