24 Эдихэ уухамни һайн, ажал үйлэмни урагшатай гэжэ сэдьхэлээ баярлуулхаһаа үлүү юумэн хүнэй хубида байхагүй. Теэд энэньшье Бурханай мэдэлдэ гэжэ би харабаб.
Иуда болон Израилиин арад зон тэрэ үедэ далайн эрьеын элһэн мэтэ тоолошогүй олон болотороо үдэжэ, баян садхалан, жаргалтай хүхюу ажаһуугаа.
Тэрэ арад зондо иигэжэ хэлэбэ: – Гэртээ харижа, эрхим эдеэ хоол эдигты, үзэмэй дараһан архинһаа хүртэгты, тиигээд үгытэй зондо хүндэһөө хубаалдагты. Энэ үдэр манай Эзэнэй нангин үдэр. Бү гашуудагты: Бурханай баяр таанарта шадал нэмээхэ.
Нюдэнэй хүсэһэн хамаг юумэ дуран соогоо абадаг, сэнгэл баярһаа татагалзадаггүй һэм. Юундэб гэхэдэ, энэ хадаа бүхы минии хэшээл хүдэлмэриин ашаг үрэ гэжэ тоолодог, зүрхэ сэдьхэлни эдэ бүгэдэһөө үнэхөөр урмашан баясадаг бэлэй.
Бурхангүйгөөр хэн эдижэ, хэн сэдьхэлээ баярлуулжа шадаха бэ?
Мэргэн ухаагаар хүтэлбэри хэхын хажуугаар өөрынгөө бэеые үзэмэй дараһан архяар сэнгүүлхэ мэтэ үшөө ямар тэнэг юумэн бии бэлэй гэжэ хүнэй хүбүүдэй үзэдэг алибаа зүйл туршан мэдэхые оролдоо бэлэйб. Тиигэжэ муу һайниие зэргэсүүлэн, хүн гээшэ богонихон наһандаа юу хэхэ ушартайб гэжэ ойлгохые хүсөөб.
Тиимэһээ хэжэ байһан юумээрээ баярлахаһаа үлүү юумэн хүнэй хубида үгы гэжэ ойлгооб. Энэ хадаа табилангынь, хойшодоо юун болохыень харуулхаар хэн тэрээниие дахуулхаб даа.
Гэхэтэй хамта һайн һайхан юумэ мүн лэ харагдаа гээшэ: өөртэнь үгэһэн үдэрнүүдтэ ууха, эдихэ ба нарата үдэр соо хэһэн ажалаараа сэдьхэлээ ханалга Бурханай хэшэг мүн.
Һүүдэр мэтэ үнгэрдэг удхагүй амидаралай үсөөхэн үдэрнүүдтэ өөртэнь юун һайн бэ гэжэ хэн мэдэхэб? Нарата дэлхэйдэ өөрһөөнь хойшо юунэй болохые тэрээндэ хэн хэлэжэ шадахаб?
юугээршье дутаангүй, эд зөөри, мүнгэ хүрэнгэ, нэрэ алдар хүндэ үгэбэшье, тэрэ бүхыгөө эзэмшэн эдлэхэ эрхые Бурхан үгэдэггүй, ондоо хүн тэрэнииень эдлэдэг байна. Энэнь дэмы хүлгөөн ба угаа зоболонтой хэрэг мүн.
Тиимэһээ баяр сэнгэлые үнэлэн илгабаб. Эдихэ ууха болон баярлан сэнгэхэһээ һайхан юумэн хүндэ үгы. Наран доро Бурханһаа хүндэ үгтэһэн амидаралай үдэрнүүдтэ хүдэлһэнэйнь үрэ тиимэ.
«Ерэгты. Үзэмэй дараһан архи абажа, һогтотороо ууя. Мүнөөдэрэйхидэ орходоо үглөөдэр үшөө ехэ үзэмэй дараһан архи олдохол!» гэжэ эдэ архинша удамаршадынь хэлэнэ.
Түмэн Сэрэгтэ Эзэн айладажа байна: «Хэрбээ таанад хэлэһыем шагнахагүй, Минии нэрэ хүндэлхын тулада энээниие сэдьхэлдээ хүлеэн абахагүй һаатнай, Би хэһээлтэ буулгахаб. Минии алдар нэрэ үргөөгүй байбал, танай абаһан үреэл һөөргэ сухаряад хараал болохо. Ушарынь хадаа таанад Минии нэрэ хүндэлнэгүйт.
Тэрэ үедэ Бурхан дэмбэрэлтэ хэрэгүүдые бүтээн, Өөр тухайгаа гэршэлжэ, тэнгэриһээ хура бороо, үрэжэлтэ сагай уларил хайрлажа, эдеэ хоолоор хангажа, зүрхэ сэдьхэлыетнай баяр баясхалангаар дүүргэдэг байгаа.
Хэрбээ би юрэ хүн шанараараа бодоод, «ан арьяатануудтай» Эфес хотодо тулалдабал, намда ямар аша туһа байгааб? Хэрбээ үхэһэн хүнүүдэй амидырдаггүй һаа, хүнүүдэй хэлээшээр «үглөөдэр үхэхэмнай магадгүй, тиимэһээ мүнөө эдеэлэе, ууял».
Таанад үхи хүүгэдтэеэ хамта, зарасанартнай, хото һуурин соотнай байдаг левидүүд тэндэ ошожо, бултадаа Эзэн Бурханайнгаа урда хүхилдэгты. Левидүүд өөрын хуби газаргүй гээшые бү мартагты.
Эдэ бүгэдые Эзэн Бурханайнгаа урда, Тэрэнэй шэлэһэн газарта эдеэрэйт. Таанад хүбүүд, басагадтаяа, бүхы зарасанартаяа, хото соотнай байдаг левидүүдтэй хамта эдэниие эдижэ, Эзэн Бурханайнгаа урда хүхилдэн, хэһэн ажалаараа сэдьхэлээ ханан байгты.
Баян хүнүүдэй зөөри зөөшөөрөө бүдүүрхэхэгүйень, иимэ мэтын найдабаригүй баялигта найдахагүйень захира, зүгөөр аяшаажа байха юумэ элбэг дэлбэгээр маанадта үршөөжэ байдаг амиды Бурханда найдажа байхыень заабаришалжа бай.