15 Тэнэг хүн ажалһаа ядардаг, хото руугаа бусаха замаашье тэрэ мэдэхэгүй.
Эзэн, арадуудай дунда Таниие алдаршуулхаб, бүхы обогуудай дунда Таниие магтан байхаб.
Танда хайратай зоной амиды мэндэ үлэхын тула баруун гараараа тэдэниие абарыт! Маанадта харюу үгыт!
Һүхын мохоходо эрииень заһаагүй һаа, ехэ хүсэ хүсэлхэ болоно, мэргэн ухаан тэрээниие заһадаг.
Тэнэг хүн олон үгэтэй. Юунэй болохые хүн мэдэхэгүй, һүүлээрнь юун болохоб гэжэ хэн тэрээндэ хэлэхэб?
Хааниинь гүлмэр, түшэмэлнүүдынь үглөөнһөө эхилжэ найрладаг орон нютагта атаархахаар бэшэ.
Тэнэг хүн гансаараа харгыда ябахадаашье урагшагүй, тэнэгынь бултанда эли байдаг.
Юуншье бэшэ юумэндэ мүнгэеэ юундэ үрихэбта? Садхаахагүй юумэндэ салингаа юундэ гаргахабта? Намайе һайса шагнагты, үгыем дуулагты. Тиигэбэл, эгээл эрхим эдеэ хоол барихат.
Зүб шударга хүнэй наһа барахада, хэншье энэ ушар ехэ тоожо байдаггүй. Үршөөл хайратай зон наһа барана, юундэ энэ болоноб гэжэ хэншье мэдэнэгүй. Зүб шударга хүн муу юумэнһээ зайлана.
Дарлагша арадуудынь бултадаа тэрээн тушаа ябаган зугаа, наадалһан дуу дуулаха: «Өөрын бэшэ зөөреэр өөрыгөө баяжуулдаг хүн удаанай гү? Үри зээли арадууд дээрэ тохожо, тэрэ бэеэ зобооно!»