18 Юундэб гэхэдэ, мэргэн ухаанһаа зоболон ехэдэнэ, мэдэлгэ нэмэхэдээ, шаналал нэмэгдэхэ байна.
Тиигээд өөрынгөө бүтээл болохо хүндэ хандажа, «Ехэ Эзэн намайе хүндэлхэ гээшэ таанарай хубида эгээл сэсэн зүйл болохо. Тиин гэмтэ байдалһаа зайлажа ябахань хүнэй амидаралда хамагһаа ухаатай шухала» гэбэ.
«Тэнэгтэ тудаха табилан намда адлил ерэхэ. Тиимэ хадань мэргэн ухаанда юундэ эрмэлзээ гээшэбиб?» гэжэ өөртөө хэлэбэб. «Энэ мүн лэ хооһон» гэжэ өөртөө мэдэрбэб.
Юундэб гэхэдэ, үдэрэй зоболон бохиноһон ажалынь уйдхарһаа өөрэ юумэ асархагүй, һүнииньшье амар заяа гэжэ байхагүй. Мүн лэ дэмы хүлгөөн.
Үлүү үнэн шударга бү боло, хэтэрмэ мэргэн ухаантай бү бай, өөрыгөө һүнөөхэгүйн тулада.