16 «Иерусалимда намһаа урид хаан түрэ эзэлэгшэдһээ үлүү боложо, ёһото мэргэн ухаан юун гээшэб гэжэ мэдэжэ абааб» гэжэ би зосоогоо сэдьхээ һэмби.
Гэбэшье өөрөө ерэжэ, өөрынгөө нюдөөр хараадүйдөө тэрэ үгэнүүдтэ этигэдэггүй байгааб. Мүнөө хаража байхадаа, хахадыньшье дуулаагүй байгааб гэжэ һананаб, юуб гэхэдэ, сэсэн мэргэн ухаантнай, баялигтнай минии дуулаһанһаа үлүү ехэ байнал.
Зүүн зүгэй сэсэн мэргэшүүлһээ, Египедэй сэсэшүүлһээ тэрэ һураггүй дээгүүр мэргэн ухаатай һэн.
Албатамни тэрэ мододые Ливаанһаа далай хүрэтэр абаашаад, уяжа, һала хээд, танай заагша газар хүрэтэр далайн долгёор эльгээхэ. Обоолходомнай тэндэһээ абана бэзэт. Харин орондонь намда орооһо таряа үгэбэлтнай зохистой бэлэй».
Бурханай хүн гэжэ тоологдодог Элишаагай зараса Гэһаази: «Минии эзэн араам Наамаанай асарһан бэлэгые абабагүй. Эзэнтэй хамта тангаригланаб. Би тэрэниие хүсэжэ, юушье һаань, абаха ёһотойб», – гэжэ сэдьхээд,
Огторгой болон газар бүтээгшэ, Давид хаанда сэсэн мэргэн, ухаатай хүбүү үршөөгшэ Израилиин Эзэн Бурхан үреэл буянтай! Тэрэ хүбүүниинь Эзэндэ Һүмэ болон хаанта ордон өөртөө бариха эрдэм ухаатай.
Өөртэнь үнэн сэхэ хүндэ Эзэн бусадһаа ондоогоор хандадаг гэжэ мэдээрээт. Дуудахадам, Тэрэ намайе дууладаг.
Иигэжэ ерэхэ үеынхидэй мэдэхын, үхибүүдтэй болоод, тэдээндээ хөөрэхын тула.
Би өөртөө хэлэбэб: «Шамайе сэнгэл баясхалангаар туршаһууб, жаргал гээшые одоол үзэхэш!» Үзэхыншье үзэбэ гэлэйш, теэд энэнь баһал дэмы хүлгөөн хөөрсэг.
«Тэнэгтэ тудаха табилан намда адлил ерэхэ. Тиимэ хадань мэргэн ухаанда юундэ эрмэлзээ гээшэбиб?» гэжэ өөртөө хэлэбэб. «Энэ мүн лэ хооһон» гэжэ өөртөө мэдэрбэб.
Иигэжэ намһаа урид Иерусалимда байһан хамаг зонһоо үлүү баян, соло суутай болооб, мэргэн ухаанайнгаа ашаар һанаһанаа хүсөөжэ шадааб.
«Шударга сэхэ хүниие ба гэмтэй нүгэлтэниие Бурхан лэ шүүжэ харана» гэжэ би өөртөө хэлээб, ушарынь хадаа бүхы юумэндэ саг үйлэ гэжэ байха.
«Өөртөө салуу дээдэ таһалгануудтай үргэн гэр байра барихам» гэгшэ хүнтэй гай тохёолдог лэ. Сонхонуудаа үнэтэй хуша модоор тэрэ хэнэ, шад улаан шэрээр будана.
Эдэ бүгэдэ тэрэ дары Навуходоносор хаантай тохёолдожо, тэрэ зоной дунда байхаяа болибо, малдал адли үбһэ ногоогоор хооллодог, бэень шүүдэртэ угаагдадаг болобо. Бүргэдэй үдэ һодондол адляар үһэниинь ургажа, шубуунай һабартал хюмһаниинь болобо.
Хатуу хоол бэеэ хүсэһэн хүнүүдэй эдеэн юм. Тэдэ хүнүүд туршалга дадалгатай ушарһаа һайн, муу хоёрые илгаха аргатай байдаг.