20 Иигэжэ би дуугаржа, мүргэн зальбаржа, өөрын болон арад түмэн Израилиингаа нүгэл наманшалжа, Бурханайнгаа нангин хада уула тушаа гуйлта Эзэн Бурхандаа үргэжэ байбаб.
Бурханай гэрэй урда Эзраагай гуйжа, мүргэжэ, һүгэдэжэ, бархиржа байхада израильшууд – эрэшүүл, эхэнэрнүүд, үхибүүд гэхэшэлэн олон зон суглараад, ехээр бархиралдаа.
Өөрынгөө зарамалай мүргэлые шагнахын тула шэхэнтнай һонор, нюдэнтнай нээлтэтэй байг лэ! Израилиин нүгэлнүүдэй түлөө, Израилиин хүбүүдэй, Танай зарасануудай түлөө үдэр һүнигүй мүргэхыемни дуулыт. Танай урда бидэ нүгэлтэйбди; минии бүхы угсаатан, мүн бишье нүгэлтэйб.
Тэрэ зүб болон шударга байдалда дуратай, дэлхэй энэрэл хайраарнь дүүрэнхэйл.
Үнэниие гансал үйлэдөөд, юрэ нүгэл хэдэггүй хүн гэжэ дэлхэй дээрэ үгы.
«Би таанадые Өөрын нангин уула руу асархаб, Намда зальбардаг үргөө соо тэдээндэ баяр үршөөхэб, үргэлэй шэрээ дээрэ дурадхаһан түгэс шатаалта үргэл болон бусад үргэлнүүдыетнай дуратайгаар абахаб. Минии гэр бүхы үндэһэ яһатадай зальбарха мүргэл зальбаралай гэр гэжэ нэрлэгдэхэ».
Намда зальбархадатнай, Би дуулахаб. Намда хандахадатнай, Би харюу үгэхэб. Дарлалтые болюулжа, бардам бүдүүрхүү зан гаргахаяа, муу үгэ хэлэхэеэ болиходотнай,
Тиихэдэнь би иигэжэ хэлэбэб: – Ай даа! Һалахамнил! Хэлэһэн үгэ бүхэмни нүгэл шэбэлтэй, нүгэл шэбэл дуугардаг зоной дунда ажаһуунаб. Тиимэ аад, Түмэн Сэрэгтэ Эзэн Хааниие хараалби.
Тэдэнэй Намда зальбаран, гуйлтаяа дууһан хэлэжэ үрдеэдүй байтар Би харюу үгэдэг байхаб.
Тэрэ намда: – Даниил, бү ай. Юумэ ойлгожо абахаар, Бурханайнгаа урда һүгэдэн байхаар эрмэлзэдэг болоһоор түрүүшын үдэрһөөшни эхилэн гуйлташни Бурханаар дуулдагдаа. Шинии үгэнүүдэйл түлөө би энэ мүнөө ерээд байнаб.
Тэрэ үедэ би, Даниил, гурбан долоон хоногой туршада уй гашуудалда абтанхай байгаа һэм.
Тэрэ далайн болон нангин үргөөгэй оршодог хада уулын хоорондо хаанта майхангуудаа татаха. Теэд эсэсынь ерэжэ, хэншье тэрээндэ туһалхагүй.
Эзэмнай! Та зүбта, гэбэшье уур сухалаа, хилэнгээ Иерусалим хотоһоо, нангин хада уулаһаа зайлуулыт. Манай болон үбгэ эсэгэнэрэймнай гэм зэмэй түлөө Иерусалим ба Танай арад түмэн тойроод байгааша арадуудта баһуулна.
Түмэн Сэрэгтэ Эзэн иигэжэ айладана: «Би Сион руу эрьежэ, Иерусалимай дунда оршохом. Тиигээд Иерусалимые Үнэнэй Хото гээд нэрлэхэ, Түмэн Сэрэгтэ Эзэнэй хадые Нангин хада уула гэжэ дуудадаг болохо».
Иигэжэ зальбарһанайнь һүүлдэ сугларһан байрадань газар хүдэлжэ, тэдэнэр булта Арюун Һүлдөөр дүүрээд, Бурханай Үгэ айлтагүйгөөр номножо оробо.
Ушарынь юуб гэхэдэ, хүн бүхэн нүгэл шэбэл хээд, Бурханай алдарта хүртэнэгүй.
Бидэ булта олон нүгэл шэбэл хэдэгбди. Тиихэдээ хэлэ амаараа нүгэл хэдэггүй хүн эрхим түгэс гээшэ, тэрэ хүн өөрыгөө хазаарлажа шадаха.
Тиин Арюун Һүлдөөр намайе аргагүй үндэр хада дээрэ абаашаад, тэнгэри дээрэһээ Бурханһаа доошоо буужа ябаһан Арюун нангин Иерусалим хотые намда харуулба.
Нангин Хотые – шэнэ Иерусалимые би харааб. Хадамда гарахаяа нүхэр хүбүүгээ хүлеэжэ байһан шэнэ Иерусалим гоёнхой юумэ тэнгэриһээ, Бурханһаа буужа ябаба.