16 Эзэмнай! Та зүбта, гэбэшье уур сухалаа, хилэнгээ Иерусалим хотоһоо, нангин хада уулаһаа зайлуулыт. Манай болон үбгэ эсэгэнэрэймнай гэм зэмэй түлөө Иерусалим ба Танай арад түмэн тойроод байгааша арадуудта баһуулна.
Тэрэ Танда үнэн зүрхэнһөө үнэн сэхэ гэжэ мэдэхэдээ, Та тэрээнтэй хэлсээ баталаад, тэрэнэй үри һадаһадта ханаһаануудай, хээт зоной, эмооршуудай, пэриззиинүүдэй, евүүсүүдэй ба гиргаашуудай газар уһа үгэхэеэ найдуулаат. Та хэлэһэн үгэдөө хүрөөт, юуб гэбэл, Та үнэн шударгат!
[Давидай зохёоһон.] Гарыем дайлалдахада, хургыем тулалдахада һургадаг, минии Хабсагай болохо Эзэн магтаалтай!
[Давидай ирагуу үгэнүүд.] Гэмынь хүлисэгдэһэн болон нүгэлынь наманшалагдаһан хүнүүд жаргалтай юм!
Арад түмэнииетнай тэрэ зүбөөр шүүжэ байг, үгытэй зонойтнай зарга хэрэгүүдые зүб шударгаар шиидхэдэг байг.
Бурхан! Маанадые һөөргэнь бусаагыт! Нюуртнай гэрэлтэг, бидэ абарагдахабди!
Өөрын зарасын сэдьхэл баясуулыт, Юуб гэбэл, Эзэн, Танда ами наһаа даалганаб.
Тэдээндэ бү һүгэдэ, бү мүргэ. Юуб гэхэдэ, Би, Эзэн Бурханшни, жүтөөрхэн сахидаг Бурхан гээшэб. Намайе хэрэгсээнгүй ябаһан эсэгэнэрэй түлөө үри хүүгэдыень, аша гушанарыень гурбадахи, дүрбэдэхи үе хүрэтэрынь хэһээдэгби.
Эзэн Өөрын арад түмэндэ уур сухал боложо, гараа тэдээн руу һунгажа, сохихо! Хада ууланууд доһолжо, үхэһэн зоной хүүрнүүд бог шорой мэтэ үйлсэнүүдээр хэбтэхэ. Энээнэй удаашье Тэрэнэй уур хилэн унтархагүй, гарынь һунгаатай зандаа байха!
Газар дэлхэйн бүхы хаан түрэнүүдэй һүрдэмөөр гай тодхор тэдээндэ тохохоб. Минии тэдэниие тарааһан бүхы газарнуудаар зон тэдэниие энеэдэ наада бариха, доромжолхо, шоодборилхо ба хараал шэрээл табиха.
Би тэдээнһээ дайн дажар, үлэн хооһон байдал, тахал үбшэ таһалдуулангүй дахан байлгахаб. Дэлхэйн үндэһэ яһатан тэдэниие хаража, һүрдэхэ. Хаа-хаанагүй тэдэниие тараахаб, зон эдэ бүгэдые хараад, сошохо, айха. Үндэһэ яһатад тэдэниие наада хараха, хараал мэтээр нэрыень дурдадаг болохо.
Энэ хотын баригдаһан сагһаа хойшо ажаһуугшадынь Намайе сухалдуулдаг байгаа. Би тэрэниие үгы хэхэ гэжэ шиидээб.
Иудын хан түрын болон Иерусалимай улад зон хаашуултаяа, удамаршадтаяа, санаартадтаяа, лүндэншэдтэеэ хамта муу муухай хэрэгүүдые үйлэдөө.
Шуһа урдахуулжа гэмтэн болоош, онгонуудта мүргэжэ, өөрыгөө бузарлааш. Хэһээлтэ амасаха сагаа иигэжэ дүтэлүүлбэш. Тиимэһээ Би шамайе бусад үндэһэ яһатадай энеэдэ наадан, бусад орон нютагуудай шоо үзэхэ зүйл болгооб.
Хажуугаартнай гараһан бусад арадууд таанадые шоо үзэхэ, холуур тойрон гарахые оролдохо.
Тэрэ далайн болон нангин үргөөгэй оршодог хада уулын хоорондо хаанта майхангуудаа татаха. Теэд эсэсынь ерэжэ, хэншье тэрээндэ туһалхагүй.
Иигэжэ би дуугаржа, мүргэн зальбаржа, өөрын болон арад түмэн Израилиингаа нүгэл наманшалжа, Бурханайнгаа нангин хада уула тушаа гуйлта Эзэн Бурхандаа үргэжэ байбаб.
«Тиихэдэ таанад Намайе Өөрын нангин уулада оршодог таанадай Бурхан, Эзэн мүн гэжэ мэдэхэ болохот. Иерусалим арюун боложо, хойто үедэ хари хүнүүд тэрэниие дайран үнгэрхэеэ болихо.
Түмэн Сэрэгтэ Эзэн иигэжэ айладана: «Би Сион руу эрьежэ, Иерусалимай дунда оршохом. Тиигээд Иерусалимые Үнэнэй Хото гээд нэрлэхэ, Түмэн Сэрэгтэ Эзэнэй хадые Нангин хада уула гэжэ дуудадаг болохо».
Бурханай урда үнэн зүб юумэ бүтэхэнь болтогой: таанадые зобоожо байһан хүнүүд зобохо,
Хэрбээ нүгэл шэбэл хэһэнээ мэдэрээ һаамнай, үнэншэ зүб Бурхан нүгэл шэбэл хэһыемнай хүлисэхэ, бүхы муу юумэнһээ маниие арюудхан сэбэрлэхэ.
Эзэн үгырүүлдэг ба баяжуулдаг, нэрэ хухалдаг ба алдар соло олгуулдаг.