27 Тэрэ абардаг, аршалдаг, огторгой, газар дээрэ дүлгэ тэмдэгүүдые, гайхамшагта үзэгдэлнүүдые хэдэг. Даниилые Тэрэ арсалануудһаа абараал.
Гэбэшье зобоһон хүниие Тэрэ абардаг, зобохо үедэнь дарлагдагшатай ярилсадаг.
Тэрэ далайн уһые уута руу суглуулһандал суглуулаа, гүн уһые суургалан хадагалаа.
Харин Та, Эзэн, ори ганса, үнэн бодото Бурхан болонот. Та – амиды Бурхан, хэтэ мүнхэдөө зонхилдог Хаан гээшэт. Танай уур сухалһаа газар дэлхэй доһолжо, үндэһэ яһатан Танай уур хилэн тэсэжэ шададаггүй.
Тэдэ хаан түрэнүүдэй үедэ Огторгойн Бурхан хэтэ мүнхэдөө һандархагүй, бусад арадта диилдэхэгүй нэгэ хаан түрэ байгуулжа, тэрэнь бүхы хаан түрэнүүдые һандаргаажа, өөрөө мүнхэ оршохо.
Саг үнгэрбэ. Би, Навуходоносор хаан, огторгой өөдэ харабаб – иигээд ухаамни һөөргөө намда бусаа бэлэй. Дээдэ Бурханиие үреэбэб, Хэтэ мүнхэдөө Оршогшые магтан алдаршуулбаб: Тэрэнэй засаг зонхилолтонь – хэтэ мүнхэдөө, хан түрэнь үеһөө үедэ үргэлжэлхэ.
Мүнөө хадаа би, Навуходоносор хаан, Хаан Тэнгэридэ алдар соло түүрээнэб, нэрэ хүндынь дээрэ үргэнэб, магтан дууланаб: Хэһэн хэрэгынь үнэн, ябадалынь үнэн шударгы. Бардам зониие Тэрэл номгоруулха шадалтай.
Нүхэндэ дүтэлхэдөө тэрэ сошон-мэгдэн иигэжэ Даниилые дуудаба: – Амиды Бурханай богоол болохо Даниил! Саг үргэлжэ зальбардаг Бурханшни шамайе арсалануудһаа абаржа шадаа гээшэ гү?!
– Гайхамшаг дүлгэ тэмдэгүүдые, хэрэгүүдые үзөөгүй һаа, хэнтнайшье этигэхэгүйл! – гэжэ Иисүүс харюусаба.
Танай гэгээн зараса Иисүүсэй нэрэ алдараар хүнүүдые аршалан эдэгээжэ, гайхамшаг хэрэгүүдые болон тэмдэгүүдые үзүүлхымнай тула һүр хүсөө харуулыт даа».
Бурхан тэрэ гэршэлгэдэ элдэб янзын гайхамшагта үзэгдэлнүүдые болон дүлгэ тэмдэгүүдые нэмэн харуулжа, Өөрынгөө һайн дураар Арюун Һүлдэ хайрлаа.
Тиихэдэнь Давид хажуудаа зогсожо байһан хүнүүдтэ: – Энэ пилишт хүниие алажа, Израилиие доромжолхые болюулһан хүн ямар шагнал абахаб? Бэлгэеэ отолуулаагүй энэ пилишт хүн амиды Бурханай сэрэгые доромжолжо байха хэн гээшэб? – гэбэ.