23 Хаан угаа ехээр баярлажа, Даниилые нүхэнһөө гаргаха гэжэ захирба. Тэрэниие нүхэнһөө гаргахадань, ямаршье шарха шулгархайгүй гэжэ элирбэ. Бурхандаа этигэдэг байһанайнгаа түлөө тэрэ бүрин бүтэн гарасалдаа гээшэл.
Хираам Соломооной үгэнүүдтэ ехэ баясаба, тиигээд иигэжэ хэлэбэ: – Олон тоото арадта захирха иимэ мэргэн ухаатай хүбүүе Давидта заяагша Эзэндэ магтаал үргэе!
Байлдаанай үедэ тэдэнэр Бурханда ехээр этигэн найдажа мүргэбэ. Тэдэниие Бурхан дуулаба, һагаарнуудые, бүхы зөөри зөөшэнүүдыень тэдэнэртэ эзэмдүүлэн үгэбэ.
Нүгөө үглөө тэдэ эртэ бодожо, Тэкооһа гэдэг зэлүүд хооһон газар руу зорибо. Зорихын урда тээ Ёшапаат хаан зогсожо, иигэжэ бултанда хэлэбэ: – Иудын болон Иерусалимай улад зон, намайе шагныта! Эзэн Бурхандаа үнэнхэ зүрхэнһөө этигэн байгты! Тэрэнэй лүндэншэдтэ этигэгты! Тиигэбэл, амжалта туйлахат.
Египедшүүдһээ абаржа, Израилиин зоной аша туһада эды олон һайе Эзэнэй үйлэдэһэн тухай Итроо ехэ урматайгаар шагнаад:
Эзэнэй нэрэ бата бэхи хэрэм. Үнэн шударга хүн тиишээ тэрьелээд, абаралта олоно.
Бурхан, Тандаа этигэдэг, хатуу зоригтой зондо Та тэгшэ энхэ тайбан байдал үршөөнэт.
Манай шүтэдэг Бурхан абарха аргатай гээшэ һаа, галаар дүрэлзэһэн пеэшэнһээшье, танай мэдэлһээшье маанадые абархал.
– Теэд би дүрбэн хүниие гал дүлэн соо хараналби! Тэдэ ямаршье хүлилгэгүй, бүрин бүтэн зандаа гал соогуур сүлөөтэй ябажа байна. Дүрбэдэхи хүниинь бурхандал адли! – гэжэ Навуходоносор хэлэбэ.
Энээниие дуулахадаа, хаан угаа голхоржо, Даниилые абарха гэжэ шиидэбэ. Абарха арга тэрэ наранай оротор бэдэрээ бэлэй.
Хаан ордон руугаа ошожо, унтаха гэхэдээ унтажа ядаба, эдеэ хоолшье барибагүй, зугаа наадашье шагнабагүй.
– Юундэ «шадахал һаа» гэбэш? Этигэл һүзэгтэй һаашни, хүсэһэн лэ юумэншни бүтэхэ юм! – гэжэ Иисүүс харюусаба.
Тэдэнэр этигэл һүзэгөөрөө хаан оронуудые дайлан диилэдэг, үнэн зүб юумэ хэдэг, Бурханай найдуулһан юумэндэ хүртэдэг, арсалангуудай амыень хаадаг,