21 Даниилай иимэ абяан дуулдашаба: – Үндэр түрэлтэ хаан, хэтэ мүнхэдөө амиды мэндэ оршохотнай болтогой!
хаанда иигэжэ хэлэбэб: – Хаан хэтэ мүнхэдэ ажаһууг лэ! Минии элинсэгүүдэймни хүдөөлүүлэгдэһэн хотын һандаргагдаад, үүдэнүүдэйнь галдагдаад байхада муудангүй яахабиб?
Халдейшүүд хаанда араам хэлээр: – Хүндэтэ хаан, мүнхэ оршохотнай болтогой! Бидэндэ, өөрынгөө богоолнуудта, зүүдээ хөөрэжэ үгэбэлтнай, тайлбарилжа үгэхэбди, – гэбэ.
Тиигээд тэрэ аһажа байгша пеэшэнэй амһартада дүтэлөөд: – Шадраах! Мэшаах! Абээд-Нэгоо! Дээдэ Бурханай богоолнууд! Гарагты тэндэһээ! – гэбэ. Тиихэдэнь Шадраах, Мэшаах болон Абээд-Нэгоо гал дүлэн сооһоо гараба.
Тэдэ Навуходоносор хаанда: – Үндэр түрэлтэ хаан, мүнхэ оршохотнай болтогой!
Тиигээд эдэ түшэмэл, ноёд хаанда ерэжэ, иигэжэ хэлэбэ: – Үндэр түрэлтэ Даарий хаан! Хэтэ мүнхэдөө оршохотнай болтогой!