20 Нүхэндэ дүтэлхэдөө тэрэ сошон-мэгдэн иигэжэ Даниилые дуудаба: – Амиды Бурханай богоол болохо Даниил! Саг үргэлжэ зальбардаг Бурханшни шамайе арсалануудһаа абаржа шадаа гээшэ гү?!
Эзэн Бурханай шадахагүй юумэн бии юм аал? Би хэлсэһэн болзортоо шамда дахинаа бусахаб, юһэн һарын үнгэрхэдэ, Сарра хүбүүтэй болоод байха.
Эзэниие болон хүсыень бэдэрэгты, Тэрээн руу хододоо шармайгты,
Эзэн Иерусалимые бодхоон баридаг, Израилиин таран бутараашадые суглуулдаг.
Дайсадайнгаа хашхаран байһые, урдаһаатнай эсэргүүсэгшэдэй шууяа гаргадагые бү мартыт.
– Дээдэ Эзэн, Та агууехэ хүсэ шадалаараа газар дэлхэйе, огторгойе байгуулаат. Танай хэжэ шадахагүй юумэн гэжэ байхагүй.
Тиимэ һаань, шэлэгты: үхэр бүреэгэй, лимбын, ятагай болон бусад хүгжэмэй абяа дууламсаараа һүгэдэн доошоо унажа, минии байгуулһан хүрэгтэ мүргэгты, мүргөөгүй гээшэ һаа, галаар бушаганажа байгша пеэшэн руу тэрэ дары хаюулхат. Тиихэдэ ямар бурхан таанадые абарха гээд һананат? – гэжэ хэлэбэ.
Манай шүтэдэг Бурхан абарха аргатай гээшэ һаа, галаар дүрэлзэһэн пеэшэнһээшье, танай мэдэлһээшье маанадые абархал.
Тиихэдэнь хаан Даниилые асаржа, арсаланай нүхэн руу хаяхыень захирба. Тэрэ Даниилда: – Саг үргэлжэ шүтэдэг Бурханшни шамайе абархань болтогой! – гэбэ.
Үүрэй толоной задаржа байхада тэрэ эртэ үглөөгүүр бодожо, арсаланай нүхэн руу яаралтай ошобо.
Минии зарлиг иимэ: хан түрымни алишье газар нютагай улад зон Даниилай Бурханһаа айн-шэшэрэн байг лэ. Тэрэ болбол амиды мэндэ, диилдэхэгүй Бурхан мүн, хааншалалгань хэтэ мүнхэ, зонхилолгонь заха хизааргүй.
Тэрэ абардаг, аршалдаг, огторгой, газар дээрэ дүлгэ тэмдэгүүдые, гайхамшагта үзэгдэлнүүдые хэдэг. Даниилые Тэрэ арсалануудһаа абараал.
Тиимэһээ ши Бурхандаа буса. Үнэн сэхэ, шударга бай, Бурхандаа хододоо найда!
Эзэн Моисейдэ иигэжэ айладаба: – Гарни хүсэгүй юм аал? Минии үгын бэелүүлэгдэхэ, үгыень мүнөө ши харахаш.
Бурханай хэжэ шадахагүй юумэн үгы ха юм.
Һанаа үнөөндөө дарагдаһанай хэрэггүй, саг үргэлжэ Бурхандаа зальбаржа ябаха ёһотой гэжэ ойлгуулхын тула Иисүүс иимэ һургаалта үгэ шабинартаа хөөрэбэ:
харин өөһэдөө Бурханай үгэ номножо, зальбаран амидархабди.
Һайн һайхан хэрэгүүдые бүтээжэ ябадаг, алдар соло, нэрэ түрэ, һүнэшэгүй ажамидарал бэдэржэ байдаг зондо Бурхан мүнхын амидарал үршөөхэ.
Тиимэһээл Тэрэ бидэниие тиимэ аюул үхэлһөө абараа, абаржашье байха. Тэрээндэл ганса найданабди, ерээдүйдэ дахин абархал,
Үргэлжэ Бурханда баяр хүргэн зальбарагты, зальбархадаа, һэргэлэн байгты.
Тиимэһээ би иигэжэ тулижа зобожо байнаб, зүгөөр би эшэжэ улайнагүйб. Ушарынь юуб гэхэдэ, хэндэ һүзэглэжэ байһанаа би мэдэнэб, намда даалгаһан юумэеэ тэрэ Үдэр болотор Иисүүс Христоос хадагалжа шадаха гэһэн этигэлтэйб.
Тиимэһээ зониие үргэлжэ абаржа байха аргатай Тэрэ санаарта хэтын хэтэдэ амиды байжа, Тэрээгүүр дамжан Бурханда ерэһэн хүнүүдэй түлөө Бурханай урда гуйдаг.
Хүнүүдые эрхэ сүлөөтэй болгодог эрхим түгэс хуули та бүгэдын мэдэржэ, анхаржа байбалтнай, шагнаад, һүүлээрнь мартадаггүй, ажамидаралдаа хэрэглэдэг байбалтнай, ажамидаралтнай үлзы буянтай байхал.
Таанадые нүгэлдэ унахаһаатнай аршалжа, Өөрынгөө Алдарай урда тээ хирэгүй сэбэр, баяртай байлгажа шадаха,