20 Эзэнэй үдэр тон тиимэ, тэрэ гэрэл туяа бэшэ, харанхы, шэб харанхы мүн!
Хаб харанхы болохо, тэнгэриин одод гэрэлтэхэгүй, нараншье мандахаяа болихо, һарашье харагдахагүй.
али доошоо хүрьһэтэ газар руушье шэртэхэдээ, гансал зоболон ба харанхые, шэг харанхые хараха. Тиигээд тэрэ харанхыда өөһэдөө абташаха.
Тараад байһанайнь удаа хамтадхан суглуулхадаа хонишоной һүрэгөө шалган байдагтал Би тэдэнээ шалгахаб. Хонидни бүрхэг харанхы үдэр арадуудай дундуур таран төөреэ бэлэй. Би мүнөө тэдэниие абархаб!
Тэрэ бүрхэг харанхы үдэр уулын оройгоор үүрэй туяагай сасарһан мэтэ амаргүй олон ба агуу хүсэтэй арад түмэн таража байна. Тэрээнтэй тэнсэхэ юумэн урданшье байгаагүй, хойшодоошье олон үедэ байхагүй.
Ушарынь хадаа Эзэнэй үдэр бүхы үндэһэ яһатанда ойртожо байна: «Шинии үйлэдэһэн үйлэ шам дээрэ үйлэдэгдэхэ. Шинии хэһэн хэрэг тархи дээрэш бууха.
Халин урсаһан үерэй уһан мэтэ Тэрэ дайсадаа харанхы руу намнан, дууһан усадхаха.
Энэ үдэр хадаа уур хилэнгэй үдэр, бэрхэшээл, зоболонгой үдэр, һандарал, эзэгүйрэлгын үдэр, хаб харанхы, бүрэнхын үдэр, үүлэтэ, бүрхэг харанхын үдэр болохол.
Хаан зарасанартаа: «Энээнэй гар хүлыень хүлеэд, газаашань харанхыда абаашажа хаягты: тэндэ хүнүүд бархиралдаха, шүдөө хабиралдаха», – гэжэ хэлэбэ.
– Тиигээд зоболонто тэдэ үдэрнүүдэй үнгэрһэн хойно гэнтэ наран балартаха, һарашье гэрэлтэхэеэ болихо, одо мүшэдшье тэнгэриһээ унаха, тэнгэриин хүсэнүүдшье тэнсүүриеэ алдаха.
Тэдэнэй бузар хэрэгүүд дошхон далайн долгиной хөөһэн мэтэ эли. Тэдэ мүнхын харанхыда байха табилантай, төөриһэн одод мэтэ.
Табадахи Эльгээмэл өөрынгөө аяга соохиие арьяатанай хаан шэрээ руу адхаба, тиихэдэнь арьяатанай засаг түрэ соо балай харанхы болошобо. Тэнсэлгүй үбшэнтэй байһан туладань тэндэхи хүнүүд хэлээ хазажа байбад.