14 Муу юумэ бэшэ, һайе үйлэдэгты, тиигэбэл, амиды мэндэ үлэхэт. Тиигэбэлтнай, Түмэн Сэрэгтэ Эзэн Бурхан таанадай хэлээшээр, таанадтай хамта байхал!
Иосифой ямаршье ажал хэхэдэнь, Эзэн тэрээнтэй хамта байжа, үршөөдэг ушарһаа ажалынь урагшатай байжа, түрмэ шороной ноён Иосифто хамаг ажалаа даалгаад, өөрөө юундэшье оролсохоёо болибо.
Давид Соломоондоо иигэжэ хэлэбэ: – Эрэлхэг зоримгой шанга яба, юунһээшье бү ай, зүрхэ бү алда, юуб гэхэдэ, Эзэн Бурхан, Минии Бурхан хододоо шамтай байха, Эзэнэй гэрэй бүхы заабаринуудыень дүүргээд байбалшни, Тэрэ шамһаа холо болохогүй, шамайе хэзээдэш орхихогүй,
Тэрэ Асаада ерэжэ, иигэжэ хэлэбэ: – Асаа болон Иудын, Бэньямиинэй улад зон, намайе шагныта! Эзэнтэй хамта байбалтнай, Тэрэ таанадтай хамта оршохо. Тэрэниие бэдэрээ һаа, олохот; харин Эзэниие орхиболтнай, Тэрэ таанадые орхихо.
– Би шамтай суг хажуудаш байхаб. Минии шамайе эльгээһэнэй дүлгэ тэмдэг иигэжэ тудаха: Египедһээ арадыем гаргаһанайш хойно энэ хада дээрэ Бурханда зальбаран, ёһолол бүтээхэ сагтнай ерэхэ, – гэжэ Бурхан харюусаба.
Һайниие үйлэдэхэ гэжэ оролдоһон хүн аша хайрада хүртэхэ, мууе бэдэрэгшэдэ тэрэнь олдоод байха.
Юуншье бэшэ юумэндэ мүнгэеэ юундэ үрихэбта? Садхаахагүй юумэндэ салингаа юундэ гаргахабта? Намайе һайса шагнагты, үгыем дуулагты. Тиигэбэл, эгээл эрхим эдеэ хоол барихат.
Байлдаа яажа ябуулхаяа түсэблэгты! Гэбэшье тэдэ түсэбүүдтнай бүтэхэгүй. Захиралта үгэнүүдые сэрэгтэ хэлэгты! Гэбэшье эдэ бүгэдэ ямаршье туһагүй, юуб гэхэдэ, Бурхан бидэнтэй хамта!
Хоёр хүн уулзахаяа болзолдоогүй байжа хамта алхална юм аал?!
Эзэндэ эрьегты, тиигэбэл, амиды мэндэ үлэхэт! Үгы һаатнай, Тэрэ гал дүлэн мэтэ Иосифой гэр бүлэдэ добтолхо, иигэжэ Бэт-Ээл шатажа һалаха, хэншье тэрэ галые унтараажа шадахагүй!
Бэлэг абажа, удамаршадынь сүүд үйлэдэнэ, түлбэри абажа, санаартадынь һургаал заана, мүнгэ абажа, лүндэншэдынь лүндэн табина. Тэдэ бүгэдэ «Эзэн бидэнтэй хамта! Гай тодхор бидэнтэй болохогүй!» гэлдэн, Эзэндэ түшэглэнэ.
Үгы. Һайн хэрэг гээшэ юун бэ гэжэ Эзэн бидэндэ, зондо, иигэжэ айладхана: «Үнэн шударга байха, саг үргэлжэ дура хайраяа элирхэйлжэ байха, Бурханайнгаа үгэ дуулажал ябаха».
үрдижэ, дэлхэйн юрын улад зон, Эзэнэй үгэ дуулыта, тогтоол хуулинуудыень сахижа, үнэн зүб хэрэгүүдые хэгты, даруу номгон байгты. Тиигэбэл, Эзэнэй хилэнсэгтэ үдэр таанад амиды үлэжэ магадгүйт.
Тэдэнэр булта Моисей Аһароон хоёрто ерээд, иигэжэ хэлэбэд: – Болигты бидэндэ һургаал заабари хэлэхэеэ! Бидэнэр булта нангин бүлгэм гээшэбди! Маанадай дунда Эзэн байна! Таанад Эзэнэй арадһаа юугээрээ үлүү дээрэ болошоо юмта?
«Басаган хээлитэй болоод, хүбүү түрэхэ, Тэрээниие Эммануил гэжэ нэрлэхэ», энэ нэрэнь Бурхан бидэнтэй хамта гэһэн удхатай.
Таанарта Минии захиһан бүхы юумэнүүдые сахижа байхыень тэдэниие һургагты. Би таанадтай хамаг юумэнэй эсэс хүрэтэр хододоо хамта байхаб.
Түрүүшээр Бурханай хаан түрые, Бурханай үнэн зүбые бэдэрэгты, тиигээ һаатнай, бусад бүгэдэ юумэнүүд танда үгтэхэ.
Эзэн шамтай байхань болтогой. Бурханай үршөөл хайра та бүхэнтэй оршожо байг лэ. Болтогой.
Би шамда зарлиг буулганаб: хатуу ба зоригтой байгаарай, бү ай, бү һүрдэн бахарда. Хаанаш ошоо һааш, Эзэн, шинии Бурхан хажуудаш байха.