6 Хото соо бүреэ үлеэхэдэ, зон шэшэрэлдэхэгүй юм гү?! Хото соо гай тодхор тохёолдобол, тэрэниие Эзэн хэһэн бэшэ юм гү?!
Таанад намда мууе хэхые оролдоот, зүгөөр Бурханай үршөөлөөр энэтнай дэмбэрэлтэ хэрэгээр дүүрээ: хэды олон зоной ами наһан тэрэнэй ашаар абарагдаа гээшэб!
Тэрэнэй хэлэхэ гэһэн юумэеэ хүсэд хэлээгүй байхада, хаан ерэбэ. – Эзэн бидэндэ, – гэжэ Элишаа хэлэжэ эхилбэ, – ямар аюул эльгээбэб гэжэ харагты! Эзэнһээ бэшэ юун намда хүлеэгдэхэб даа.
Би туяа гэрэл болон харанхые бии болгоноб. Энхэ амгалан байдал, гай тодхоршье асарнаб. Би болбол эдэ бүгэдые хэдэг Эзэн мүн!
Бүхы зон Таниие, үндэһэ яһатадай Хааниие, хүндэлхэ ёһотой. Үнэхөөр энэ Танда зохистой. Үндэһэтэдэй бүхы сэсэн мэргэн зоной дунда, хаашуулайнь дунда Тантай адли хэншье үгы.
Сэдьхэлни, сэдьхэлни! Би зобожо байнаб. Зүрхэмни! Зүрхэмни аргагүй сохилно. Би миин байжа шаданагүйб! Дайнда дуудаһан бүреэгэй абяа дууланаб.
Иудын улад зондо соносхогты, Иерусалимда дуулгагты, бүхы нютагуудаар бүреэ үлеэн, шангаар хашхаран, иигэжэ хэлэгты: «Сугларагты! Бүхэлэгдэһэн хотонууд руу гүйжэ хороёл!»
Би – Эзэмби. Юундэ Намһаа айнагүйбта? Минии урда юундэ шэшэрнэгүйбта? Би элһэ тэнгис далайда хилэ болгон табяаб. Хэтэ мүнхын тэрэ хизаарые далай гаталхагүй. Долгидынь хэды мушхарбашье, тэрэниие дабажа шадахагүй. Тэдэ хэды шааябашье, хүндэлэн гаража шадахагүй.
Бэньямиинэй үри һадаһад, ами наһаяа абархаяа Иерусалимай хотонуудһаа тэрьедэн ошогты! Гай гасалан, агууехэ сүйд хойто зүгһөө болохоёо байна гэжэ Тэкооһада бүреэ үлеэжэ, Бэт-Һахээрэмдэ һэргылэмжын тугуудые үргэгты.
Дайсанай ерэжэ байһые обёорходоо, тэрэ бүреэгээр үлеэжэ, улад зониие һэргылхэ ёһотой.
Гибаада үхэр бүреэгээр үлеэжэ, һэргылһэн дохёо үгэгты! Рамаада бүреэ дуугаргагты! Бэньямиинэй зон, Бэт-Аавэндэ добтолгын тэмдэг үгэгты!
Урьха соо ямаршье хоолой байхагүйдэ шубуун газарта байгаа урьха руу унан орохо юм аал?! Юунэйшье тэндэ ороогүй байтар урьха газарһаа үргэгдэхэ юм аал?!
Энэ хадаа бүхэлэгдэһэн хотонуудта болон үндэр самхагуудта добтолон орогшо сэрэгэй үхэр бүреэгэй дуугарһан болон шанга хашхараанай үдэр болохо юм.
Энээнһээ урагша ажал хэдэг хүндэ, хүлһэлжэ абаһан малай түлөө ямаршье түлөөһэн гэжэ байгаагүй. Ороһон гараһан хүндэ амаргүй, дайсантай һэн хойно амгалан бэшэ байгаа. Би бүхы хүнүүдые хоорондонь нэгэ нэгэндэнь эсэргүү табиһан байгааб.
Бурханай үни баталһан түсэбэй ёһоор танай гарта үгтэһэн Иисүүсые хуули эбдэгшэдэй гараар хэрээһэндэ хадажа алаат.
Танай эрхэ засагаар, Танай хүсэлөөр урдань шиидэгдэһэн юумые тэдэнэр бэелүүлхэеэ хамтарба.
Эзэнһээ айн һүрдэхэнь ямар удхатайб гэжэ мэдэжэ байгаад, бидэ бусад зониие Тэрээндэ хандахаар идхаха гэжэ оролдонобди. Бурхан бидэниие бүрин мэдэхэ, тиин таанадшье бидэниие ямархан хүнүүд байһыемнай һайн мэдэнэт гэһэн найдалтай байнаб.