13 Хараарайт, таряанай боолтоор дүүрэн ашаатай тэргэ мэтэ болгон, таанарые дарахаб, хүдэлжэ шадахаяа болихот.
Таряалан дээрэ бидэ хадаһан таряагаа хэһэг хэһэгээрнь багсалан боожо байна хэбэртэйбди. Минии уяһан сомоо гэнтэ газарһаа бодоод согсойшобо, харин таанадай уяһан боолтонууд тэрэниие хүреэлэн, урдаһаань мүргэн, доро дохёол.
Тэрэнэй хүсөөр ургасаа хуряагаад, таряа сохидог газарта хүргүүлжэ шадаха гүш?
Таанадай Шэнэ һарын баярнуудые, мүргэлэй һайндэрнүүдые Би үзэн яданаб! Тэдэ Намда дарамта, Би тэдэнһээ эсэнэб.
Ши Намда зорюулан аятай юумэ мүнгөөр худалдан абаагүйш, үргэлэйнгөө өөхөөр Намайе садхаагаа бэшэш. Харин ши нүгэл шэбэлээрээ Намайе хашараажа, хуули буса үйлэ хэрэгүүдээрээ Намайе ядараагааш.
Тиихэдэнь Исай иигэжэ хэлэбэ: – Давид хаанай үри һадаһад, одоо шагныта! Зоной тэсэбэри туршажа байхатнай таанадта багадаад, Бурханайшье тэсэбэри туршажа-шалгажа байхаяа һанаба гүт?!
Залуу байхадаш туһалдаг дэмжэдэг тушаам мартажа, муу муухай юумэ үйлэдэжэ, Намайе ехэ сухалдуулааш. Һальхай һамуу ябадал гарган, жэгшүүритэй юумэ хэжэ байгааш. Энээниие өөрыншни толгой дээрэ буулгажа, хэһээхэб! Энэ болбол Би, Эзэн Бурхан, айладхана мүн!
Баряанда байхадаа тэдэ зон Нам тушаа һанаха, Намһаа холодоһондоо, онгонуудта мүргэжэ эхилһэндээ тэдэ өөһэдһөө жэрхэжэ эхилхэ.
Таанар өөрын үгөөр Эзэниие ядараагаат. «Муу юумэ үйлэдэһэн хүн бүхэн Эзэнэй мэлмыдэ һайн, Тэрэ тэдэниие өөгшөөдэг» гэжэ гү, али «Үнэн шударга ёһын Бурхан хаана байнаб?» гэжэ хэлэжэ байхадаа, Эзэнэй уур хүргэнэт.
Эзэндэ үргэхэ ашаанай бүрхөөгтэй зургаан тэргэ, тэдэ ашаанай тэргэнүүдтэ хоёр хоёроор хүллэжэ оруулха арбан хоёр сар асарба. Ударидагша бүхэн нэгэ нэгэ сар, хоёр ударидагша хамтаржа, нэгэ нэгэ тэргэ майхан һүмын урда асаржа, Эзэндэ бэлэглэбэ.