Biblia Todo Logo
La Biblia Online

- Anuncios -




JOELEN PROFECIA 2:2 - Navarro-Labourdin Basque

2 Ilhumbe eta gobeletaco eguna, hedoi eta xirimoletaco eguna; goiceco arguia mendien gainera hedatzen den beçala, hedaturen da populu handi eta hazcar bat; haren pareric egundaino içan ez baita, eta haren ondotic menderen mendetan ez baita içanen.

Ver Capítulo Copiar

Elizen Arteko Biblia (Biblia en Euskara Traducción Interconfesional)

2 Ilunpearen eta itzal beltzaren eguna, hodeien eta laino beltzaren eguna. Hor dator, egunsentia mendi gainetara bezala, gudaroste ugari eta indartsua. Ez da egundaino horrelakorik ikusi, ezta ikusiko ere berriro menderen mendetan.

Ver Capítulo Copiar




JOELEN PROFECIA 2:2
34 Referencias Cruzadas  

Prestua eta gaixtaguina, biac ikarcen ditu Jaunac: gaixtaqueria maite duenac gaitzets du bere arima.


Jaunac eçagutaraci du bere ganicaco salbamendua; jendaien aitzinean aguertu du bere çucentasuna.


Ceinac igan baitziren Eguiptoco lur gucira: eta jarri ciren Eguiptoco bazter orotan hambateco metetan, non halacoric ez baitzen egundaino içatu, eta gueroan ere ez baita içanen.


Eta betheco dituzte hire etcheac, eta hire cerbitzarienac, eta Eguiptoar gucienac: hire aitec, ez arbasoac halacoric ez baitute ikusi lurrera sorthuz gueroztic egungo eguna arteo. Eta itzuli cen, eta goan Faraonen ganic.


Eta populua egon cen urrundic. Moise ordean hurbildu cen Jaincoa çagoen lanhora.


Eta egun hartan Israelen gainera orroa eguinen du, itsasoaren orroa iduri: beguiratuco diogu lurrari; eta huna hesturaco ilhumbeac, eta arguia belztua da haren hedoiean.


Eta beguiratuco du lurrera, eta huna atsecabe eta ilhumbeac, erkidurac eta hesturac, eta gau belça orotan, eta ecin itzurico da bere hesturari.


Çuen Jainco Jaunari ospe bihur dioçoçue ilhundu baino lehen, çuen oinac mendi lanhotsuetan behaztopatu baino lehen: arguia iguriquico duçue, eta Jaunac hura aldaturen du heriotzeco itzal eta ilhumbeetara.


Eta guerthatu da asco egunen buruan, Jaunac erran darotala: Jaiqui çaite, çoaz Ufratara, eta har çaçu handic, nic han gordetzeco manatu darotzudan guerricoa.


Oi çuec bidean iragaiten çareten guciac, ohartemaçue eta beguira çaçue hean baden atsecaberic enea beçalacoric; ecen nola Jaunac erran, hala biluci bainau bere hasarreco egunean. MEM.


Eta iraunguitua içanen haicenean, estalico diat cerua, ilhuntaracico ditiat hango içarrac, hedoi batez itsutuco diat iguzquia, eta ilharguiac ez dic emanen bere arguia.


Nola arçain batec ikarcen baitu bere arthaldea, bere ardi barraiatuen erdian içaten den egunean; hala ikarturen ditut ene ardiac, eta lanhozco eta gobelezco egunean barraiatu diren leku gucietaric atheraco ditut.


Aldiz, hi eta hire armada guciac eta asco populu hirequin, iganez ethorrico çarete phesia beçala eta hedoiac iduri, lurraren estalceco.


Ordu hartan berriz, jaiquico da Mixel, buruçagui handia, çure populuco umeen beguiratzeco dena; eta ethorriren da ordu bat halacoric ez baita içatu jendaquiac içaten hasi diren dembora hartaric hunat. Eta ordu hartan salbaturen da çure populua, liburuan iscribatua atzemanen den gucia.


Eta obratu ditu, gure gainean eta juiatu gaituzten buruçaguien gainean erran cituen hitzac, gure gainera erakarriren çuela gaitz handi bat, nolacoric egundaino ez baitzen ikusi ceruaren azpian, Jerusalemen guerthatu den beçala.


Ecen jendaqui bat igaiten hari da ene lurrera; hazcarra da eta ecin-kondatuzcoa; haren horcec iduri dute lehoin-horçac, eta haren haguinec lehoincumearenac.


Xartala, bruco, herdo eta harrec, içurri gaitz nic çuen gainera igorriec xahutu dituzten uzten ordainac bihurturen darozquitzuet.


Ilhumbetara aldatuqui da iguzquia, eta odoletara ilharguia Jaunaren egun handi eta lazgarria ethor dadien aitzinean.


Mendi-bizcarretan jauzten dire, orga-lasterrec beçalaco harrabotsa eguinez, lastoa erretzen duen su garraren harrabotsa iduri, gudura abian den armada hazcarra beçala.


Bainan cer ikusteco da çuen eta ene artean, Tir, Sidon eta Palestindarren eremuac? Aspercunde bihurcen othe darotaçue niri? Eta ene ganic aspercera hari baçarete, ordu berean çuen buruen gainera bihurturen darotzuet ordaina.


Ecen huna mendien eguilea, haicearen eguilea, bere hitza guiçonari eçagutarazten dioena, goiceco lanhoen eguilea, eta lurreco bizcar goretan ibilcen dena; armadetaco Jainco Jauna da haren icena.


Jainco Jaunaren aitzinean çaudezte ixil, ceren hurbil baita Jaunaren eguna; ecic Jaunac aphaindu du bitima, deithu ditu bere barazcaltiarrac.


Eta egun hartan guerthaturen da, ez dela arguiric içanen, bainan-bai hotza eta horma.


Ecen tribulatione handia orduan içanen da, nolacoric ezpaita içan munduarén hatsetic oraindrano, ez içanen.


Ecen içanen dirade egun hec halaco tribulatione, nolacoric ezpaita içan Iaincoac creatu dituen gaucén creatze hatsetic oraindrano, eta ezpaita içanen.


Orhoit hadi beihalaco egunez, gogora ekarzquic guiçaldi guciac: galdeca abia haquio hire aitari, eta jaquinsun eguinen hau; galda çac hire arbasoei eta arguituren haute.


Ecen etzarete ethorri escuz hunqui ahal daitequeen mendi batetara, ez erratzen den sura, ez haice buhumbara, ez lanhora eta tempestatera,


Itsassoco baga dorpeac, bere vileniéz hagun eguiten dutela, içar errebelatuac, ceinéy apprestatua baitaye tenebretaco ilhumhea eternalqui.


Eta irequi ceçan abysmeco putzua, eta altcha cedin putzuco kea, labe handi batetaco kea beçala: eta ilhund cedin iguzquia eta airea putzuco ketic.


Síguenos en:

Anuncios


Anuncios


¡Síguenos en WhatsApp! Síguenos