Joiadac batasun eguin çuen beraz Jaunaren artean, eta erregueren artean, eta populuaren artean, populua Jaunarena içan cedin, eta erregueren eta populuaren artean.
Eta bere jar-lekuan xutic, patu jo çuen Jaunaren aitzinean, haren ondotic ibilceco, haren manamendu, lekucotasun eta ceremoniac bere bihotz oroz eta arima guciz beguiratzeco, iracurtu çuen eta liburu hartan iscribatuac cirenen eguiteco.
Baldin beraz ençuten baduçue ene boça, eta beguiratzen enequilaco patua, içanen çarete enetzat populu gucien arteticaco mozquin bat beçala: alabainan lurra enea da oro.
Eta Jaunac erran içan darot: Oihu eguizquitzu hitz hauquiec guciac Judaco hirietan eta Jerusalemeco bazterretan, erranez: Adi çatzue patu huntaco hitzac, eta bethe çatzue;