6 Ерҙе урынынан ҡуҙғатыр, Уның терәктәрен дер һелкетер.
Ул саҡта Алланың тауышы ер һелкетте һәм Ул хәҙер: «Мин тағы бер тапҡыр ерҙе генә түгел, күкте лә тетрәтәсәкмен», – тип вәғәҙә бирә.
Күк ғәскәрҙәре Раббыһы былай ти: «Тағы бер аҙҙан Мин күк менән ерҙе, Диңгеҙ менән ҡоро тупраҡты тетрәтәсәкмен.
Уның торлағы Сәлимдә, Йәшәгән ере Сионда.
Раббы ерҙе дер һелкетер өсөн ҡалҡҡас, Һәр кеше Уның дәһшәте, бөйөк шөһрәтенән ҡурҡып, Ҡаялағы мәмерйәләргә, ер ярыҡтарына инеп боҫор.
Уның дәһшәтле ауазынан ҡурҡып Күктең таяуҙары дер ҡалтырай.
– Йәһүҙәнең өлкә башлығы Зеруббавелға әйт: «Мин күк менән ерҙе һелкетәсәкмен.
Йәнемә тыныслыҡ ҡайтһын йәнә, Сөнки Раббы яҡшылығын ҡылды.
Унан һуң мин ҙур аҡ тәхетте һәм унда Ултырыусыны күрҙем. Уның ҡарашынан ер менән күк ҡасты, уларға урын табылманы.
Ҡаршыларында ер ҡалтыраныр, Дер һелкенер күктәр. Ҡояш менән ай ҡарайыр, Йондоҙҙарҙың нуры шиңер.
Тауҙарға төбәлдем – улар ҡалтырай, Бөтә ҡалҡыулыҡтар дер һелкенә.
Бына Раббы, ерҙе харап итеп, бушлыҡҡа әйләндерәсәк, Донъяның аҫтын өҫкә түңкәреп, Унда йәшәүселәрҙе таратып ебәрәсәк.
Ярлыны саң-туҙандан ҡалҡытыр, Хәйерсене сүплектән күтәрер. Затлылар ҡорона ултыртып, Дан тәхетен мираҫ итеп бирер. Сөнки ерҙең нигеҙе – Раббыныҡы, Уның өҫтөнә донъяны ҡорҙо.
Раббы эскерһеҙ йәндәрҙе һаҡлай; Ауыр хәлгә ҡалғанымда, Ул мине ҡотҡарҙы.
