11 Ауыҙынан ут-ялҡын бөркөлә, Көйҙөргөс осҡондар атыла.
Йәки берәйһе Аллаға нимәлер биреп, Ул ҡайтарырға бурыслы булып ҡалған?
Дауыттың мәҙхиәһе. Йәнемде Һиңә тапшырам, Раббы!
Һинең тәҡүәлегең Уға нимә бирә? Һинең ҡулыңдан Ул нимә ала?
Эй Алла, булдыр миндә саф йөрәк, Булмышымда ҡаҡшамаҫлыҡ рух яңырт.
Күк һәм күктәрҙең асманы ла, ер йөҙө һәм ундағы бөтә нәмәләр ҙә Аллағыҙ Раббыныҡы;
Инде әйткәнемде иғтибар менән тыңлап, Минең менән килешеүҙе үтәр булһағыҙ, барса халыҡ араһынан Минең Үҙ халҡым булырһығыҙ. Бөтә ер йөҙө Минеке;
Изге Яҙмала әйтелгәнсә: «Ер йөҙө һәм ундағы бөтә нәмә Раббыныҡы».
Әгәр инде берәйһе: «Был ҡорбан ите», – тиһә, шул хәбәрҙе әйтеүсе өсөн һәм выждан хаҡына ашамағыҙ.
Аллам, саҡырамын көндөҙҙәрен – яуап ҡайтармайһың. Төнөн йәнә – тынғылыҡ тапмайым.
Ҡарағыҙ, бөтә ер йөҙөнөң Хужаһының Килешеү һандығы һеҙҙең алдан Иордан йылғаһына инә.
Ул тауҙарҙы һис бер киҫәтеүһеҙ урындарынан күсерер, Асыуынан аҫтын-өҫкә әйләндерер.
Алла хозурында үлеләр донъяһы шар асыҡ, Һәләкәт еренең ҡапҡасы юҡ.
Ул күрә ер йөҙөн сигенән сигенә тиклем, Күк аҫтындағы бар нәмәне Ул байҡай.
Әммә ғәйебеңде инҡар итһәң, Һин ниндәй әжер көтәһең? Быны үҙең хәл итергә тейеш, ә мин түгел. Әгәр берәй нәмә белһәң – һөйлә.
Морон тишектәренән төтөн бөркөлә, Әйтерһең, ҡамыш яҡҡан усаҡта ҡаҙан ҡайнай;
