8 Минең күреүемсә, золом һөрөп, Яуызлыҡ сәскән бәндәләр ҡаза ура.
Ғәҙелһеҙлек сәскән – бәлә урған, уның асыу ҡамсыһы юҡҡа сығыр.
Кем ел сәсә, шул ғәрәсәт урыр. Башаҡта ашлыҡ булмаһа, он да булмаҫ, Булһа ла уны яттар ашап бөтәсәк.
Шуны иҫегеҙҙә тотоғоҙ: наҡыҫ сәскән кеше уңышты аҙ алыр, ә мул сәскән күп алыр.
Тотҡан юлың, ҡылған ғәмәлдәрең арҡаһында Башыңа төштө былар барыһы ла. Ниндәй әрнеткес был язаң! Йөрәгеңә үтеп инә».
Улар, яуызлыҡтан ауырға ҡалып, бәлә тыуҙырыр, Ҡарындары хәйлә менән тулыр».
Юҡ-барға ышанып, үҙен-үҙе алдамаһын, Сөнки эшенең әжере лә юҡ-бар буласаҡ.
эштәренең әсе емешен татыр, яман ниәттәре менән туйыныр улар.
Улар ултыртҡан көндө үк үҫеп сыҡһа ла, Иртәгәһенә сәскә атһа ла, Уңалмаҫ йәрәхәттәр алған хәсрәт көнөңдә Уңышың юҡҡа сығасаҡ.
