8 Әгәр кешеләр бығауҙа булһа, Ҡайғы-хәсрәт менән сынйырланһа,
Моав – йыуыныр ялғашым; Эдомға ҡатамды ырғытырмын, Пелешеҫ ерендә еңеү ораным яңғырар».
Яман кеше үҙ яуызлығының ауына эләгә, гонаһтарының тоҙағына бәйләнә,
Юлымды дәү таштар менән томаланы, Һуҡмағымдан аҙаштырҙы.
Әммә ауаздары бөтөн донъяға тарала, Хәбәрҙәре ер сиктәренә олғаша. Раббы күктә ҡояш өсөн сатыр ҡорған.
Белегеҙ, Алла миңә ҡарата хаҡһыҙлыҡ ҡылды, Һәр тарафтан ауы менән сорнап алды.
Аяҡтарыма Һин ҡалып кейҙергәнһең, Баҫҡан аҙымымды күҙәтеп тораһың, Аяҡ эҙемдән юллап киләһең.
Әммә Алла ғазапланғандарҙы ғазап аша ҡотҡарыр, Иҙелгәндәрҙең ҡолағын бәлә менән асыр.
Боҙоҡлоҡ юлына ҡайырылыуҙан һаҡлан, Ғазаптар һиңә бит бушҡа бирелмәгән.
Батшаларына сынйыр һалыр, Бейҙәренә тимер бығау кейҙерер,
