17 Минең дә әйтер һүҙем бар, Мин дә белгәнемде әйтәм.
Әммә һиңә шуны әйтәм: Был йәһәттән һин хаҡлы түгелһең, Сөнки Алла кешенән бөйөк.
Шуға күрә: „Мине лә тыңлағыҙ, – тием. Мин дә фекеремде әйтәйем“.
Улар өндәшмәй, яуапһыҙ тора, тип Мин һаман да көтөп торайыммы?
Сөнки эсем таша әйтер һүҙҙән, Рух миңә тынғылыҡ бирмәй.
