17 Һулышымдың еҫенән ҡатыным биҙҙе, Ҡәрҙәштәрем минән ерәнәләр.
Рухым һынды минең, көндәрем бөтә, Инде мине ҡәбер көтә.
Хеҙмәтсемде саҡырам, ул яуап бирмәй, Ауыҙ һыуымды түгеп ялбарырға мәжбүрмен.
Хатта бала-саға мине һанға һуҡмай, Тороп баҫыуым була, үсекләй башлай.
