Башланмыш 27:4 - Изге Яҙма

⁴ Шуны тәмле итеп мин яратҡанса бешер ҙә һыйла мине, шунан һиңә фатихамды бирермен.

Башкирский ВЗ (неполный)

⁴ Шуны тәмле итеп мин яратҡанса бешер ҙә һыйла мине, шунан һиңә фатихамды бирермен.

Изге Яҙма

⁴ Шуны тәмле итеп мин яратҡанса бешер ҙә һыйла мине, шунан һиңә фатихамды бирермен.

Башланмыш 27:4 Referencias Cruzadas

Еврейҙарға 11:20

Иман арҡаһында Исхаҡ Яҡуп менән Ғаязды киләсәктәре тураһында һөйләп, фатихаланы.

Башланмыш 48:9

– Былар минең улдарым, – тине Йософ, – уларҙы Алла миңә ошонда бирҙе. – Килтер уларҙы минең яныма, – тине Исраил, – фатихамды бирәйем.

Башланмыш 49:28

Исраил нәҫеленең ун ике ырыуы бына шулар. Аталары уларҙы мөбәрәк ҡылып ошо һүҙҙәрҙе әйтте һәм һәр береһенә уға тейешле фатихаһын бирҙе.

Башланмыш 27:25

– Һыйыңды бир, улым, ашайым да һине фатихалайым. Яҡуп атаһына ашарға һыйын, эсергә шарабын бирҙе. Исхаҡ ашаны-эсте.

Лукас 24:51

Фатиха биргәндә, алыҫая барып, күккә алынды.

Лукас 2:34

Шимғон, уларҙы фатихалап, Баланың әсәһе Мәрйәмгә: – Был Бала Исраилда күптәрҙең түбән төшөүенә һәм күтәрелеүенә сәбәп булыр һәм Алланан бирелгән илаһи билдә булып торор. Был билдәне күптәр кире ҡағыр,

Йушағ 22:6

Йушағ уларға фатиха бирҙе лә өйҙәренә оҙатты, һәм улар ҡайтып китте.

Йушағ 14:13

Йушағ Йефунне улы Калевты фатихаланы һәм Хевронды уға биләмә итеп бирҙе.

Башланмыш 27:7

ҡыр йәнлеге атып килтерергә лә уны тәмле итеп әҙерләргә ҡушҡанын ишеттем. Атайың һыйланып алғас, Раббы ҡаршыһында Ғаязға үҙенең фатихаһын бирәсәк.

Башланмыш 28:3

Сикһеҙ ҡөҙрәт Эйәһе Алланың рәхмәте төшһөн һиңә! Нәҫел-ырыуыңдың үрсемле, бик күп булыуын, һинән бик күп халыҡтарҙың таралыуын насип итһен.

Башланмыш 27:31

Ул тәмле итеп ашарға әҙерләне лә атаһына алып килде: – Тор, атай, һунарҙан алып ҡайтҡан ризығымды аша, фатихала мине! – тине.

Башланмыш 27:27

Яҡуп яҡын килеп атаһын үпте, кейеменән сыҡҡан еҫте һиҙеп, Исхаҡ уны ошо һүҙҙәр менән бәхилләне: – Улым еҫе – Раббы фатихалаған яландар еҫе,

Башланмыш 27:23

Яҡуптың ҡулдары Ғаяздыҡы кеүек йөнтәҫ булғанлыҡтан, уны таныманы, фатихаһын бирә башлап:

Башланмыш 24:60

Рабиғаға фатиха биреп, ошо һүҙҙәрҙе әйттеләр: – Нәҫел-нәсәбең, һылыуҡайыбыҙ, Мең булһын, ун мең булһын! Һинең балаларың алдында Дошман ҡапҡалары ҡолаһын!

Башланмыш 14:19

Мәлки-Садиҡ Ибрамға фатиха биреп былай тине: – Күк менән ерҙе яратҡан Юғарыларҙан Юғары Алла Ибрамды мөбәрәк ҡылһын!

Башланмыш 27:5

Рабиға Исхаҡтың Ғаяз менән һөйләшкәнен ишетеп ҡалды. Ғаяз һунарға киткәс,

Башланмыш 27:9

Көтөүгә бар ҙа көр генә ике кәзә бәрәсен һайлап алып ҡайт. Мин уларҙы атайың яратҡанса тәмле итеп бешерермен дә

Башланмыш 27:14

Яҡуп көтөүҙән кәзә бәрәстәрен алып ҡайтты, ә Рабиға уларҙы Исхаҡ яратҡанса тәмле итеп бешерҙе.

Башланмыш 27:17

Яҡупҡа тәмле итеп бешергән ризыҡ менән икмәк тотторҙо.

Башланмыш 27:19

– Мин – Ғаяз, һинең өлкән улың, – тип яуап бирҙе Яҡуп. – Әйткәнеңде эшләнем. Тороп ултыр ҙа мин аулаған йәнлек итен аша, шунан миңә үҙеңдең фатихаңды бирерһең.