اِلهام 19 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

بابِلئے کپگئے سرا هُدائے شُگر

¹ چه اے چیزّان و رند من اَنچێن مزنێن تئوارے اِشکت، گوَشئیگا آسمانا سکّێن بلاهێن مُچّیێئے تئوار اَت، گوَشگا اَتنت: ”هُداوندا بنازێنێت، هَلّێلویا. رَکّێنگ و شئوکت و زۆر مئے هُدائیگ اَنت،

² چێا که آییئے دادرسی راست و په اَدل اَنت. آییا هما مزنێن کَهبگ سِزا داتگ که زمینی گۆن وتی زِنهکاریان گُمراه کرتگ‌اَت. هُدایا چه آییا وتی هِزمتکارانی هۆنئے بێر گپتگ.“

³ و آیان یکّ رندے پدا گوَشت: ”هُداوندا بنازێنێت، هَلّێلویا. اَبد تان اَبد چه کهبگا دوتّ چستَ بیت.“

⁴ پدا بیست و چارێن کماش و چارێن سَهدار دێم په چێر کپتنت. تَهتئے سرا نِشتگێن هُدااِش پرستش کرت، گوَشتِش: ”آمین. هُداوندا بنازێنێت، هَلّێلویا.“

⁵ گڑا چه تَهتا تئوارے آتک، گوَشتی: ”مئے هُدائے تئوسیپا بکنێت، او آییئے سجّهێن هِزمتکاران، او سجّهێن هُداتُرسان، کَسان و مزن!“

⁶ پدا من اَنچێن تئوار اِشکت که چۆ مزنێن مُچّی و بازێن آپ و تْرندێن گْرندانی تئوارا اَتنت که گوَشتِش: ”هُداوندا بنازێنێت، هَلّێلویا. چێا که مئے پُرواکێن هُداوندێن هُدا هُکمرانیَ کنت.

⁷ گَل ببێن و شادهی بکنێن و هماییا شان و شئوکت بدئیێن، چێا که گوَرانڈئے سورئے وهد آتکگ و آییئے بانۆرا وتا تئیار کرتگ.

⁸ آییا لیلُمێن، رُژنا و سپاێن گُد، په گوَرا کنگا دئیگ بوتگ.“ لیلُمێن گُد، هُدائے پَلگارتگێن مردمانی پهرێزکاری اَنت.

⁹ پدا پرێشتگا منا گوَشت: ”نبشته کن: بَهتاور اَنت هما که گوَرانڈئے سورئے شاما لۆٹگ بوتگ‌اَنت.“ پدا گوَشتی: ”اے هُدائے راستێن هبر اَنت.“

¹⁰ نون من آییئے پادانی دێما سُجده کنگا کپتان، بله منا گوَشتی: ”چۆ مکن، من هم تئیی و تئیی براتانی ڈئولێن هِزمتکارے آن که ایسّائے شاهدیا دئینت. هُدایا پرستش کن. ایسّائے بارئوا شاهدی دئیگ پئیگمبریئے جئوهر اِنت.“

رستر پرۆشَ وارت

¹¹ من دیست که آسمانئے دپ پَچ اِنت و منی دێما اسپێتێن اسپ و اسپ‌سوارے. اسپ‌سوارئے نام ”وپادار و راست“ اَت. په اَدل دادرسیَ کنت و په اَدل جنْگ هم کنت.

¹² آییئے چمّ چۆ رۆکێن آسا اَتنت و بازێن تاجے سرا اَتی. آییئے سرگئے سرا نامے نبشته اَت که آییئے جندا اَبێد، دگه کَسّا اے نام نزانت.

¹³ آییا هۆنا مێنتگێن کباهے گوَرا اَت و نامی ”هُدائے گال“ اَت.

¹⁴ آسمانی پئوج، هماییئے پُشتا گۆن اَتنت، اسپێتێن اسپان سوار و سپا و اسپێتێن لیلُمێن پۆشاک گوَرا.

¹⁵ چه اسپ‌سوارئے دپا تێزێن زهمے در آیگا اِنت تانکه گۆن اِشیا کئومان بجنت و گۆن آسنێن اَساێا آیانی سرا هُکمرانی بکنت. آ، پُرواکێن هُدائے گَزب و هِژمئے شَرابکَشّی هئوزا لَگَت دئیگا اِنت.

¹⁶ آییئے کباه و رانئے سرا نامے نبشته اِنت: ”بادشاهانی بادشاه و هُداوندانی هُداوند.“

¹⁷ پدا من دیست که پرێشتگے رۆچئے تها اۆشتاتگ. گۆن بُرزێن تئوارێا سجّهێن مُرگانی نێمگا کوکّاری کرت که آسمانئے نیاما بال اَتنت: ”بیاێت و په هُدائے مزنێن شاما مُچّ ببێت،

¹⁸ تانکه شما بادشاهانی گۆشت، سالارانی گۆشت، پُرواکێن مردمانی گۆشت، اسپ و اسپ‌سوارانی گۆشت، سجّهێن مردمانی گۆشت، آزات و گُلامانی و کَسان و مزنێنانی گۆشتا بوَرێت.“

¹⁹ نون من رستر دیست و زمینئے بادشاه و آیانی پئوج هم دیستنت که گۆن اسپ‌سوار و آییئے پئوجا په جنْگا مُچّ بوتگ‌اَتنت.

²⁰ و رستر، هما درۆگێن پئیگمبرئے همراهیا گرگ بوت که رسترئے دێما مۆجزهی پێش داشتگ‌اَت. گۆن اے مۆجزهان، آییا هما رَد داتگ‌اَتنت که رسترئے نشانِش زرتگ‌اَت و آییئے بُتِش سُجده کرتگ‌اَت. دوێن، زندگا هما گوَرما دئور دئیگ بوتگ‌اَتنت که گۆن آس و گۆکُرتا بُن اَت.

²¹ آ دگه پئوجی گۆن اسپ‌سوارئے زهما که چه آییئے دپا در آیگا اَت کُشگ بوتنت و سجّهێن مُرگان وتا چه آیانی گۆشتا سێرلاپ کرت.