اِلهام 11 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

دوێن شاهد

¹ منا کَدّ و کِساس کنگی لَٹّے دئیگ بوت و گوَشگ بوت: ”پاد آ، هُدائے پرستشگاها و کُربانجاها کَدّ و کِساس کن و هما مردمان هساب کن که اۆدا پرستشَ کننت.

² بله پرستشگاهئے ڈنّی پێشگاها یله کن، کَدّ و کِساسی مکن چێا که اے درکئومان دئیگ بوتگ. آ، پاکێن شهرا تان چِلّ و دو ماها لگتمالَ کننت.

³ و من وتی دو شاهدا واک و اِهتیارَ دئیان که تان هما هزار و دو سَد و شستێن رۆچان پئیگمبری بکننت. اِشان گۆنی گوَرا بیت.“

⁴ اے، هما دوێن زئیتونئے درچک اَنت، زمینئے هُداوندئے دێما اۆشتاتگێن دوێن چِراگدان اَنت.

⁵ و اگن کَسے اِشان تاوان دئیگ بلۆٹیت، چه اِشانی دپا آس درَ کئیت و دژمنانَ وارت. گڑا اگن کَسے اِشان تاوان دئیگ بلۆٹیت، همے ڈئولا اَلّما کُشگَ بیت.

⁶ اِشان آسمانئے بند کنگئے اِهتیار گۆن اِنت تانکه اِشانی پئیگمبریئے رۆچان هچّ هئور مبیت و اِهتیارِش هست که آپا هۆنئے تها بدل بکننت و هر وهدا که بلۆٹنت، گۆن هر پئیمێن وباێا زمینا جتَ کننت.

⁷ وهدے اِشان وتی شاهدی سَرجم کرت، چه جُهلێن تَهتَرونا در آیۆکێن رستر گۆن اِشان جنْگَ کنت، اِشان شِکستَ دنت و کُشیت و

⁸ اِشانی جۆن اورشَلیمئے بازارا اێر کنگَ بنت، هما شهر که په مِسالے سُدوم و مِسرئے ناما زانگَ بیت، همۆدا که اِشانی هُداوند سَلیب کَشّگ بوتگ.

⁹ تان سئے و نێم رۆچا چه هر کئوم، کَبیله، زبان و راجا مردم اِشانی جۆنانَ چارنت بله کَبر و کَپن کنگِشَ نئیلنت.

¹⁰ زمینئے سرا نِشتگێن مردم، اِشانی سرا گَلَ بنت و جَشنَ گرنت و په یکدومیا ٹێکی دێمَ دئینت، چێا که اے دوێن پئیگمبران زمینئے سرا نِشتگێن مردم آزار داتگ‌اَنت.

¹¹ بله سئے و نێم رۆچا رند، چه هُدائے نێمگا زِندئے روه اِشانی جۆنا پِر ترّت و اے وتی پادانی سرا اۆشتاتنت. هرکَسا که دیستنت، مزنێن تُرسے آییئے جانا کپت.

¹² پدا اِشان بُرزێن تئوارے اِشکت که چه آسمانا گۆن اِشان گوَشگا اَت: ”اِدا، بُرزاد بیاێت.“ اِشانی دژمن چارگا اَتنت و اے، جمبرێئے تها بُرزاد آسمانا شتنت.

¹³ هما دمانا بلاهێن زمین‌چَنڈے آتک و شهرئے دَه‌یَکّ تباه بوت. زمین‌چَنڈا هپت هزار مردم مُرت. پَشت کپتگێنان سکّ باز تُرست و بُرزێن اَرشئے هُدااِش شان و شئوکت دات.

¹⁴ دومی ”اَپسۆز“ گوَستگ، بچار، سئیمی ”اَپسۆز“ زوتّ آیگی اِنت.

هپتمی کَرنا

¹⁵ هپتمی پرێشتگا وتی کَرنا جَت. آسمانا بُرزێن تئوار اَتنت که گوَشگا اَتنت: ”دنیائے بادشاهی مئے هُداوند و آییئے مَسیهئے بادشاهی جۆڑ بوتگ و آ اَبد تان اَبد بادشاهیَ کنت.“

¹⁶ نون بیست و چارێن کماش که وتی تَهتانی سرا هُدائے دێما نِشتگ‌اَتنت، دێم په چێر کپتنت و هُدااِش نازێنت.

¹⁷ گوَشتِش: ”پُرواکێن هُداوندێن هُدا! ما تئیی شُگرا گرێن، هما که هست‌اِنت و هست بوتگ، چێا که تئو وتی مزنێن زۆر و واک دستا گپتگ و هُکمرانی بِندات کرتگ.

¹⁸ کئوم زَهر گپتگ‌اَنت و تئیی گَزب آتکگ. مُردگانی دادرسیئے وهد رَستگ. تئیی هِزمتکارێن پئیگمبران، تئیی پَلگارتگێنان و هرکَسا که تئیی نامئے تُرس هست، کَسان و مزن، آیانی مُزّ دئیگئے وهد آتکگ و همایانی برباد کنگئے وهد که زمینا برباد کنگا اَنت.“

¹⁹ پدا هُدائے پرستشگاه اَرشا پَچ کنگ بوت و هُدائے اَهد و کَرارئے پێتی، آییئے پرستشگاهئے تها گِندگ بوت. گِرۆکی شَهم، بُرزێن تئوار و گْرند اَتنت، زمین‌چَنڈ و سکّ باز ترۆنگل بوت.