زَبور 75 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

هُدا آدل اِنت

په سازگر و وش‌آوازانی سالارا. ”برباد مکنئے“ تَرزئے سرا. اساپئے زَبور. سئوتے.

¹ او هُدا! تئیی شُگرا گرێن، تئیی شُگرا گرێن که تئیی نام نزّیک اِنت و مردم تئیی اَجبێن کارانی هبرا کننت.

² تئو گوَشئے: ”وتی گیشّێنتگێن وهدا په اِنساپ دادرسیَ کنان.

³ هما وهدا که زمین و آییئے سجّهێن نندۆکَ لرزنت، اے من آن که آییئے پادَگان مُهرَ داران. اۆشت...

⁴ گۆن پُرکبرانَ گوَشان: ’پَهر مبندێت،‘ و گۆن بدکاران: ’وتی کانٹان بُرز مکنێت.

⁵ وتی کانٹان اِنکدر بُرز مکنێت و په کِبر و گُروناکی هبر مکنێت.‘“

⁶ چیا که سرپرازی نه چه رۆدراتکا کئیت، نه چه رۆنندا و نه چه گیابانا.

⁷ اے هُدا اِنت که دادرسیَ کنت، یکّێا اێرَ جنت و یکّێا سربُرزَ کنت.

⁸ چیا که هُدائے دستا جامے، چه پرجۆشێن شراب و تهلگا پُرّ اِنت. شرابا رێچیت و زمینئے سجّهێن بدکار آییا تان گُڈّی ترمپا ورنت.

⁹ بله من مُدام هُدائے کارانی هبرا کنان، آکوبئے هُدایا نازێنان.

¹⁰ ”سجّهێن بدکارانی کانٹانَ پرۆشان، بله پهرێزکارانی کانٹ بُرز دارگَ بنت.“