زَبور 72 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

وتی اَدلا بادشاها بَکش

سُلئیمانئے زَبور.

¹ او هُدا! وتی اَدلا بادشاها ببَکش، وتی انساپا بادشاهئے چُکّا،

² تانکه آ په اِنساپ تئیی کئومئے سرا دادرسی بکنت، سِتَم دیستگێنانی سرا په اَدل.

³ کۆه په کئوما آبادی بیاراتنت، جُمپ و تُمپ، پهرێزکاریئے سَمَرا.

⁴ بادشاه کئومئے ستم دیستگێنانی هکّا بدئیات، مهتاجانی چُکّان برَکّێنات و ستمگران تباه کنات.

⁵ نَسلانی نَسل تئیی شرپ و اِزّتا بداراتنت، تانکه رۆچَ دْرپشیت، تانکه ماه نورَ دنت.

⁶ بادشاهئے هاکمی هما هئورانی پئیما بات که رُتَگێن سبزگانی سرا گوارنت، هما هئورانی پئیما که زمینا سێراپَ کننت.

⁷ آییئے اَهدا پهرێزکار شاداب باتنت، تان هما وهدا که ماه نورَ دنت آبادی بات.

⁸ دریا تان دریا آییئے بادشاهی برجاه بات و چه کئورا تان زمینئے گُڈّی سیمسران.

⁹ آییئے درگاها گیابانئے نندۆک سرا جَهل بکناتنت، آییئے دژمن هاک بچَٹّاتنت.

¹⁰ تَرشیش و تئیابگوَرانی سرڈگارئے بادشاه هماییا سُنگ و مالیات بدئیاتنت، شێبا و سَبائے بادشاه په آییا ٹێکی بیاراتنت.

¹¹ سجّهێن بادشاه، آییئے دێما سرا جَهل بکناتنت، سجّهێن کئوم آییئے هزمتا بکناتنت.

¹² چیا که آ هاجتمندان هما وهدا رَکّێنیت که پریاتَ کننت، ستم دیستگێنان و همایان که مَدَتکارے نێستِش.

¹³ نزۆر و هاجتمندانی سرا رهمَ کنت و هاجتمندانی زندا رَکّێنیت.

¹⁴ آیانی زندا چه زُلم و شِدّتا نجاتَ دنت، آیانی هۆنا گران‌کیمّتَ زانت.

¹⁵ اُمری باز بات، سَبائے تلاه آییئے پێشکش باتنت. مردم مُدام آییئے دْواگۆ باتنت و سجّهێن رۆچا په آییا برکت بلۆٹاتنت.

¹⁶ گندم سجّهێن مُلکا اَنچش باز بات که جُمپانی سرا چئول بجنت و بَر و سَمری اَنچش باز بات که لُبنانا اِنت. شهران مردم اَنچش آباد باتنت که سَبزَگ مان ڈگاران.

¹⁷ بادشاهئے نام نمیران بات، تان رۆچَ دْرپشیت نام و تئواری بمانات. سجّهێن کئوم چه آییا برکت بگراتنت و آییا مبارک بگوَشاتنت.

¹⁸ هُداوندێن هُدایا ستا بات، اِسراییلئے هُدایا، اجبێن کارانی کنۆک تهنا هما اِنت.

¹⁹ آییئے پرشئوکتێن ناما تان اَبد ستا بات، آییئے شان و شئوکت سجّهێن زمینا بگرات. اَنچش بات. آمین.

²⁰ داوودِ یَسّیئے دْوا همِدا کُٹّنت.