زَبور 26 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

او هُداوند! وتی دستان بێگناهیئے تها شۆدان

داوودئے زَبور.

¹ او هُداوند! گناهئے بُهتاما چه منی سرا بٹَگلێن، چیا که وتی بێمئیاریئے تها گامُن جتگ و بے لرزگے هُداوندئے سرا تئوکلُن کرتگ.

² هُداوندا! منا بچکّاس و آزمایش کن، منی دل و هئیالا چه چکّاسا بگوازێن.

³ چیا که تئیی مِهر مُدام منی چمّانی دێما اِنت و تئیی وپاداریئے ساهگا گامَ جنان.

⁴ نه گۆن پرێبکاران همدیوانَ بان و نه دوتَل و دوپۆستێن مردمانی همراه.

⁵ چه بدکارانی همراهیا نپرتَ کنان و گۆن رَدکاران همدیوانَ نبان.

⁶ او هُداوند! وتی دستان بێگناهیئے تها شۆدان و تئیی کُربانجاهئے سرا چهرَ وران،

⁷ تان وتی شُگرگزاریئے تئوارا بُرز کنان و تئیی سجّهێن اَجَبێن کارانی کِسّها بیاران.

⁸ او هُداوند! منا تئیی لۆگ سَکّ دۆست اِنت، تئیی شان و شئوکتئے جاگه.

⁹ منی ساها گُنهکارانی هۆریگا مگر و زِندا گۆن هۆنیگان،

¹⁰ که گندهێن پندلِش دستا اِنت و راستێن دستِش چه رشوَتا سررێچ.

¹¹ بله من وتی بێمئیاریئے تها گامَ جنان، منا برَکّێن و منی سرا رهم کن.

¹² پادُن تچک و ساپێن جاگهے اێر اِنت، مزنێن دیوانان هُداوندا نازێنان.