زَبور 25 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

راها منا پێش بدار

داوودئے زَبور.

¹ او هُداوند! من په دل و جان دێم په تئو کایان.

² او منی هُدا! تئیی سرا تئوکلَ کنان، مئیل که پَشَل و شرمندگ ببان و دژمن منی سرا بالادست ببنت.

³ جی هئو! آ که تئیی سرا اۆست و امێتَ کنت، هچبر سرجَهل ببنت. آ که بے سئوَبا بێوپاییَ کننت سرجَهل و شرمندگَ بنت.

⁴ او هُداوند! راها منا پێش دار و وتی کِشکا منا تالیم دئے.

⁵ دێم په وتی راستیا منا رهشۆن بئے و سَبک بدئے، چیا که تئو منی رَکّێنۆکێن هُدا ائے و سجّهێن رۆچا تئیی اِنتزار و ودارا آن.

⁶ او هُداوند! وتی رهمت و مِهرا یات کن، چیا که آ چه اَزلا هست‌اَنت.

⁷ منی ورناییئے ناپرمانی و گناهان یات مکن، وتی مِهرئے کساسا منا یات کن که تئو نێک ائے، او هُداوند!

⁸ هُداوند نێک و راست اِنت، پمێشکا گُنهکاران راها سۆجَ دنت.

⁹ بێکِبر و دربێشێن مردمان راستیئے راها رهشۆنیَ دنت، و وتی کشکا آیان پێشَ داریت.

¹⁰ هما که هُداوندئے اَهد و پئیمانئے سرا اۆشتنت، آییئے سجّهێن راه په آیان چه مِهر و وپایا سررێچ اَنت.

¹¹ او هُداوند! په وتی نامئیگی منی گناه و مئیاران ببَکش، چیا که مزن اَنت.

¹² کئے اِنت هما که په دل هُداتُرس ببیت؟ هُداوند آییا هما راستێن راها سۆجَ دنت که باید اِنت گچێنی بکننت.

¹³ آ وتی رۆچان په سێری و هزگاریَ گوازێنیت و آییئے چُکّ و اۆبادگ زمینئے میراس برۆکَ بنت.

¹⁴ هُداوند وتی دلئے راز و رمزان گۆن هداتُرسان درشانَ کنت، وتی اَهد و پئیمانا په آیان پَجّارێنیت.

¹⁵ منی چمّ مُدام دێم په هُداوندا اَنت، چیا که هما اِنت که منی پادان چه داما آزاتَ کنت.

¹⁶ وتی دێما گۆن من بکن و منا رهمت ببَکش، چیا که من بێکَس و سِتَم دیستگێنے آن.

¹⁷ منی دلئے سَکّی و سۆری باز اَنت، منا چه پرێشانیا برَکّێن.

¹⁸ منی رنج و سکّیان بچار و سجّهێن گناهانُن ببَکش.

¹⁹ منی دژمنان بچار که چینچُک باز اَنت و چه من چۆن په کَهر نپرتَ کننت.

²⁰ منی زِندا بپهرێز و برَکّێن، مئیل که شرمندگ ببان، چیا که تئیی باهۆٹ و مئیار آن.

²¹ تچکی و راستی منی نگهپان بات، چیا که منی اُمێت تئو ائے.

²² او هُدا! اِسراییلا چه سجّهێن سکّی و سۆریان برَکّێن.