زَبور 23 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

هُداوند منی شپانک اِنت

داوودئے زَبور.

¹ هُداوند منی شپانک اِنت، هچ چیزّئے مهتاجَ نبان.

² منا سرسبزێن چَراگاهانَ واپێنیت و په آرامێن آپان سرَ کنت.

³ منی اَرواها تازگَ کنت و په وتی نامئیگی پهرێزکاریئے راهان منا دێما بارت.

⁴ اگن چه مرکئے تهارترێن شێپ و دَرَگان هم بگوَزان چه هچ بیمّ و بلاها نترسان، چیا که تئو گۆن من گۆن ائے، تئیی لٹّ و اَسا منا تسلّا بَکشیت.

⁵ دژمنانی چمّانی دێما پَرزۆنگے په من پَچَ کنئے، په شَرَپ دئیگا منی سَرَگا ٹێلَ جنئے و منی جاما مُدام پُرّ کنان ائے.

⁶ اَلّما، مِهر و نێکی زِندئے سجّهێن رۆچان منی پد و رندا اَنت و هُداوندئے کلاتا جهمنندَ بان، تان اَبد.