زَبور 21 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

هُدائے داتگێن سۆبئے شُگریا

په سازگر و وش‌آوازانی سالارا. داوودئے زَبور.

¹ او هُداوند! بادشاه چه تئیی زۆرا شادمانیَ کنت و چه تئیی رَکّێنگا اِنت که اینچُک گَل و بال اِنت.

² تئو آییئے دلئے مراد بَکشاتگ‌اَنت و آییئے لُنٹانی واهگِت چه آییا دور نداشتگ‌اَنت. اۆشت...

³ چیا که گۆن بازێن برکتانی دئیگا په آییئے وشّ‌آتکا در آتکگئے و تاجے چه اَسیلێن تلاها سرا داتِت.

⁴ آییا چه تئو زِند لۆٹت و تئو بَکشات، رۆچانی دْراجی، اَبد تان اَبد.

⁵ چه تئیی بَکشاتگێن کامرانیان، آییئے شان و مڑاه مزن اِنت، آییارا شئوکت و مزنی داتگ.

⁶ په راستی اَبدمانێن برکت بَکشاتگ و وتی بگلا گَل و شادانِت کرتگ.

⁷ چیا که بادشاه هُداوندئے سرا تئوکلَ کنت و بُرزێن اَرشئے هُداوندئے مِهرا نلرزیت.

⁸ تئیی دست، سجّهێن دژمنان درَ گێجیت، تئیی راستێن دست په آیان که چه تئو نپرتَ کننت رسیت.

⁹ آ وهدی که زاهرَ بئے آیان پُراچشێن تَرونێئے پئیما کنئے. هُداوند وتی هِژمئے تها آیان اێرَ بارت و آییئے آچِش آیانَ وارت.

¹⁰ آیانی پدرێچا چه زمینا گار و بێگواهَ کنئے، چُکّ و نبیرگانِش چه مردمانی نیاما.

¹¹ هرچُنت که تئیی هلاپا پلیتێن شئوربندی بکننت و بدێن رپک و پندل بسازنت بله سۆبێنَ نبنت،

¹² چیا که تئو آیانَ تاچێنئے، وهدے که وتی کمانا دێم په آیانَ ترّێنئے.

¹³ او هُداوند! گۆن وتی زۆر و توانا اَنچش مزن‌شان باتئے. تئیی واک و کدرتا ستا کنێن و نازێنێن.